خدا سوگند كه اين در كتاب خداى عزّ و جلّ كاملا روشن است آنجا كه مىفرمايد : * ( إِنْ نَشَأْ نُنَزِّلْ عَلَيْهِمْ مِنَ السَّماءِ آيَةً ) * - الخ « اگر بخواهيم نشانه اى از آسمان بر ايشان فرو فرستيم كه گردنهاى ايشان براى آن خاضع و ذليل گردد » [1] پس در آن هنگام هيچ كس در زمين به جاى نماند مگر آنكه در برابر آن خضوع كند و گردن خود فرود آورد ، و چون مردم روى زمين آن صدا را بشنوند كه از آسمان ندا مىدهد « آگاه باشيد كه حقّ در جانب علىّ بن ابى طالب [ عليه السّلام ] و پيروان اوست » پس همه ايمان آورند . آن حضرت فرمود : و چون فردا شود ابليس در فضا بالا رود تا از ديدهء زمينيان پوشيده گردد سپس آواز سر دهد « بدانيد كه حقّ در عثمان بن عفّان و پيروان اوست كه او مظلومانه كشته شد پس خونخواهى كنيد » آن حضرت فرمود : پس خداوند آنان را كه ايمان دارند به گفتار ثابت بر حقّ پايدار مىدارد و آن همان نداى نخستين است ، ولى آنان كه در دلهايشان بيمارى است در آن هنگام دچار ترديد مىشوند ، و آن بيمارى به خدا سوگند دشمنى با ماست كه در آن زمان از ما بيزارى جويند و ما را ناسزا گويند و گويند : كه ندا دهندهء نخستين سحرى از سحرهاى اين خاندان است ، آنگاه امام صادق عليه السّلام اين فرمايش خداى عزّ و جلّ را تلاوت فرمود * ( وَإِنْ يَرَوْا آيَةً يُعْرِضُوا ) * - الخ « و اگر نشانه اى را ببينند روى گردانند و

[1] الشّعراء : 3 .

367