آياتى از قرآن كه در بارهء آن حضرت عليه السّلام نازل شده است 35 - ابو بصير از امام صادق عليه السّلام روايت كرده كه در معنى فرمايش خداى تعالى كه مىفرمايد * ( وَعَدَ الله الَّذِينَ آمَنُوا مِنْكُمْ وَعَمِلُوا الصَّالِحاتِ ) * . . . : خداوند به كسانى از شما كه ايمان آورده و كردار شايسته نمايند وعده فرموده است كه آنان را حتما خلافت در روى زمين بخشد همان گونه كه پيشينيان را خلافت بخشيد و دين پسنديدهء آنان را كه بر ايشان بدان راضى بود بر همهء اديان پيروز گرداند و آنان را پس از هراسشان از دشمنان ايمنى بخشد و تنها مرا پرستش كنند و چيزى را با من شريك قرار ندهند [1] « آن حضرت فرمود : اين آيه در بارهء حضرت قائم و ياران او نازل شده است » . 36 - اسحاق بن عبد العزيز از امام صادق عليه السّلام روايت كرده است كه در تأويل فرمايش خداى تعالى : * ( وَلَئِنْ أَخَّرْنا عَنْهُمُ الْعَذابَ إِلى أُمَّةٍ مَعْدُودَةٍ ) * [3] ( و اگر عذاب را از آنان به مدّتى اندك به عقب مىاندازيم . . . ) آن حضرت فرمود : عذاب همان خروج قائم عليه السّلام است و امّت معدوده ( بر شمرده ) يعنى شمارهء اهل بدر و ياران آن » .