يعقوب ( يعنى اسحاق بن احمد بن عمران خباز ) از ابو الحسن احمد بن محمد ابن اسحاق از عبيد بن موسى روبانى از محمد بن على بن خلف عطار از حسين اشقر از اعمش از ابو وائل از عبد الله بن مسعود از رسول خدا صلى الله عليه و آله نقل كرده كه حضرت فرمود :
وقتى خداوند آدم را آفريده و روح را بر جسمش دميد ، آدم عطسه كرد . به آدم الهام شد كه بگويد : ( * ( الْحَمْدُ لِلَّه رَبِّ الْعالَمِينَ ) * ) و بعد هم خداوند به آدم وحى كرد : كه اى آدم ، تو به من حمد كردى . ولى قسم به عزت و جلالم ، اگر دو بنده اى كه اراده كرده‌ام آنها را در آخر دنيا خلق كنم نبودند ، من تو را نمىآفريدم . آدم عرض كرد : اى خداوند من ، آنها در چه موقع خلق مىشوند و نام آنها چيست ؟ پس خداوند به آدم وحى فرمود : سرت را بالا كن . آدم سرش را بالا كرد ، ديد در زير عرش نوشته شده : ( * ( لا إِله إِلَّا الله ) * * ( ، مُحَمَّدٌ رَسُولُ الله ) * و نبى الرحمه و على مقيم الحجه ) . و من به عزت خودم قسم خورده‌ام كه هر كس على را دوست بدارد و او را پيروى كند ، به او رحم كنم و هر كس با وى دشمنى كند او را عذاب بدهم .
121 - و بالإسناد عن أبي سعيد محمّد بن أحمد النيسابوريّ قال : أخبرنا أبو محمّد الحسن بن أحمد بن الحسين بقراءتي عليه قال : حدّثنا أبو عليّ الحسن بن محمّد بن الحسن الأهوازيّ قال : حدّثنا أبو القاسم الحسن بن محمّد بن سهل الفارسيّ قال : حدّثنا أبو زرعة أحمد بن محمّد بن موسى الفارسيّ قال : حدّثنا أبو الحسن أحمد بن يعقوب البلخيّ قال : حدّثنا محمّد بن جرير قال : حدّثنا الهيثم بن الحسين عن محمّد بن عمر عن محمّد بن هارون بن عمارة عن أبيه عن أنس قال :
خرجت مع رسول الله صلى الله عليه و آله نتماشى حتّى انتهينا إلى بقيع الغرقد [1] فإذا نحن بسدرة

[1] و هي مقبرة أهل المدينة .

539