ابن يحيى بن عمران الأشعريّ عن الحسن بن عليّ الكوفيّ عن العبّاس بن معروف ببقيّة السند مثله .
شيخ صدوق در كتاب ثواب الاعمال از محمد بن حسن بن وليد از صفار از حسن بن على از عباس بن عامر از احمد بن رزق از يحيى بن ابو العلاء از جابر از باقر عليه السلام نقل كرده كه حضرت فرمود : اگر بنده اى هفتاد پاييز ( كه هر پاييز مساوى هفتاد سال مىباشد ) و سپس از خداوند به حق محمد و اهل بيت او درخواست رحمت و آمرزش كند . پس خداوند به جبرئيل وحى مىكند كه : به سوى بنده‌ام برو و او را از آتش خارج كن . جبرئيل گفت : اى پروردگار من ، چگونه در آتش بروم ؟ خداوند فرمود : من آتش را امر مىكنم تا بر تو سرد و سلامت باشد . پس جبرئيل در آتش هبوط كرد و آن شخص را از آتش خارج ساخت .
پس خداوند تعالى فرمود : اى بندهء من ، چه مدت در آتش بودى كه مرا ندا كردى ؟ بنده گفت : به حساب نمىآيد ، اى پروردگار من . پس خداوند فرمود :
قسم به عزت و جلالم ، اگر از من درخواست نمىكردى به حق محمد و اهل بيتش ، تو را در آتش نگه مىداشتم . ولى من بر خويش حتم نموده‌ام كه اگر بنده اى به حق محمد و اهل بيتش از من درخواستى كرد من او را بيامرزم و امروز نيز تو را بخشيدم .
شيخ صدوق در كتاب مجالس از پدرش از محمد بن يحيى عطار از محمد ابن احمد بن يحيى بن عمران اشعرى از حسن بن على كوفى از عباس بن معروف ، با بقيه سلسله سند مانند اين حديث را نقل كرده است .
77 - و في ثواب الأعمال أيضا قال : حدّثني أبي قال : حدّثني الحسن بن عليّ العاقوليّ عن أحمد بن هارون القطَّان القصريّ عن محمّد بن عبد الملك القطَّان عن زياد القنديّ عن موسى بن جعفر عن أبيه عن جدّه عن الحسين عليهم السلام قال : لمّا بعث

494