گناهان ما آنها هم گرفتار شده‌اند . پس به ما به خاطر كسى رحم كن كه او را اهل و شايسته ترحم قرار داده اى .
اى خداوند رحيم ، براى اهل زمين آنچه را كه در آسمانها هست حبس مكن ( باران ) . رحمت خود را بر ما پراكنده بساز و كنف حمايت خود را بر ما باز كن و ما را از فتنه كردن در دين حفظ نما . و همچنين از شماتت قوم كافر مصون بدار . اى صاحب همه نفعها و ضررها ، اگر تو ما را زنده نگهدارى ما با اين قحطى و گرفتارى نمىتوانيم يك اعمال خوب تقديم كنيم . ولى براى تمام كردن رحمت خود بر ما ، دعاى ما را مستجاب كن اگر ما را در هم بكنى به ما ستم نكرده اى ( چون اينها نتيجه اعمال بد خود ماست ) . پس از گناهان ما صرف نظر كن قبل از اين كه ما از آنها صرف نظر كنيم و ما را بوسيله قبول كردن حاجتمان مورد حمايت قرار بده ، اى خداوند بزرگ .
و هنگامى كه با اين دعاها كه به تو ياد دادم ، كسى غير از من اراده نشود ( يعنى امت تو خالصانه اين دعا را بخوانند ) براى اهل آن شهر و يا كشور وضع را تغيير مىدهم ، سختى آنها را به رفاه و ترس آنان را به امن و فشار آنان را به راحتى و آسايش تبديل مىكنم . چون من دعاى بسيار عظيمى را به تو ياد دادم .
اى محمد ، هر كس بخواهد براى انجام كارى از خانواده اش خارج شده مسافرت كند و مىخواهد كه من در سفر او را به سلامت نگهدارم و حاجتهاى او را روا كنم . پس هنگام حركت براى مسافرت بگويد :
من به اذن خداوند خارج شدم ، او به خروج من قبلا عالم بوده و او با علم خود به كيفيت برگشت من هم آگاه است . لذا من توكل به خداوند يگانه و بزرگ مىكنم مانند توكل شخصى كه همه امورش را به وى تفويض كرده و از او براى امور حياتش يارى مىطلبد و انتظار فضل و عنايت از او دارد ، در حالى كه من خود را از تسلط هر نيرو و قدرتى غير از قدرت و نيروى الهى خارج ساخته‌ام .
مانند يك فقيرى براى مسافرت از خانه‌ام خارج مىشوم كه بواسطه فقرش به كسى نياز دارد كه جلو فقر او را بگيرد . مانند شخص پريشان

368