و روشنى مىدهد . سجده براى آن رويى لازم است كه همه ملائكه مقربين براى او سجده مىكنند . من كسى هستم كه منكر عظمت تو بودم كه اين عمل من از هر گونه نفاق بدتر بود . پس اين انكار مرا ببخش .
چون من به سوى تو براى توبه آمده‌ام و در اين جا من اعتراف مىكنم كه از تو دور بودم و تو را نمىشناختم .
پس وقتى كه در كفر به من مهلت داده اى و بعد هم مرا از آن بيرون آوردى ، پس طوق علاقه بر ايمان را به گردن من بيانداز . به حق آن نامهايى كه غير از تو كسى آنها را ندارد و شأن آنها خيلى بزرگ و جلالت آنها بسيار شديد است و بنام يگانه تو كه هيچ كس نمىتواند به كنه توصيف آن نام تو برسد و به حق همه نامهاى جلاله ات ، به من پناه بده و نگذار دوباره به سوى كفر برگردم . اى خداوند سبحانى كه غير از تو خدايى نيست ، من از ستمكاران بودم .
وقتى بنده‌ام اين مطالب را بگويد ، سرش را از زمين برنداشته توبه او را قبول مىكنم و وى را از خود راضى مىنمايم .
اى محمد ، هر كس از امت تو غمهاى زيادى داشته باشد ، اگر در جاى خلوت مرا بخواهد و بگويد :
اى از بين برنده غمها و اى وسعت دهنده تنگيها و اى كسى كه به مردم از خودشان اولىترى و اى بوجود آورنده اين نفوس از عدم و اى كسى كه تقوى را به آنها الهام مىكنم . اى محوكننده غمها ، به من غم و اندوهى نازل شده و دست و بال مرا بسته است به طورى كه مىترسم در مقابل اينها طاقت نياورم و در معرض فتنه قرار بگيرم . اى خداوندى كه با ياد تو قلبها آرام مىشوند ، اى تغيير دهنده قلبها ، قلب مرا از هم و غم به شادى و آرامش برگردان و مرا از ذكر خودت دور مكن ، تا با ترك كردن اين غمها من به ذكر تو مشغول شوم چون من به سوى تو رو آورده‌ام . از تو بوسيله آن نامت مسألت مىكنم كه به جز معناى واقعيش قابل توصيف نيست . چون تو آن نامت را در غيب ذاتت كه داراى نور جلاله است ، كتمان كرده اى . پس به حق همان نامت ، غمهاى مرا از بين

361