و يمكن كون الخبر من أخبار العامّة لكن في أخبار هذا الكتاب ما هو بمعناه .
سيد بزرگوار ، مرتضى علم الهدى در مجالس خود كه به درر و غرر معروف است ، گفت : ابو هريره از حضرت رسول صلى الله عليه و آله روايت كرده كه حضرت فرموده :
خداوند متعال فرموده : وقتى بنده ديدار مرا دوست بدارد ، من هم ديدار او را دوست مىدارم . وقتى كه مرا ياد كند ، من هم او را ياد مىكنم . وقتى كه در ميان مردم مرا ياد كند ، من هم در ميان جماعت او را ياد مىكنم . اگر به اندازهء يك وجب به سوى من بيايد ، من به اندازهء يك ذرع به سويش مىآيم . اگر باندازه يك ذرع به من نزديك شود ، من آغوشم را براى پذيرفتن او باز مىكنم .
سيد مرتضى گفته : معناى اين حديث اين است كه : هر وقت بنده در تنهايى مرا ياد كند ، من به او پاداش مىدهم كه هميشه به ياد من باشد . وقتى كه يك وجب به سوى من بيايد ، من به او اجازه مىدهم كه به من نزديكتر بشود . همين طور است مفهوم خبر تا آخر . پس پاداش هر چيز بنام وسعت دادن از آن شىء ناميده مىشود . چنان كه خداوند فرموده : پاداش هر بدى ، بدى مانند خود آن بدى است و يا اين كه فرموده : مردم مكر مىكنند ، خداوند هم مكر مىكند و يا اين كه مىفرمايد : خداوند آنها را مسخره مىكند .
و ممكن است اين خبر از اخبار اهل سنت باشد . لكن در اخبار اين كتاب معنايش همان بود كه ذكر شد .
106 - أحمد بن فهد في عدّة الداعي عن النّبي صلى الله عليه و آله قال : قال الله تعالى : ليحذر عبدي الذي يستبطىء رزقي أن أغضب فأفتح عليه بابا من الدنيا .
احمد بن فهد در كتاب عده الداعى ، از پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله نقل كرده كه حضرت فرمود : خداوند متعال فرموده : بنده من بترسد از اين كه اگر در رزق من قانع نشود ، خشمناك گردم . در نتيجه درى از درهاى دنيا را به رويش باز مىكنم .

322