شيخ صدوق در كتاب من لا يحضره الفقيه از محمد بن على بن شاه در مرو رود از ابو حامد احمد بن محمد [ بن احمد ] بن حسين از ابو يزيد احمد بن خالد خالدى از محمد بن احمد بن صالح تميمى از پدرش از محمد بن حاتم قطان از حماد بن عمرو و أنس بن محمد و اينها هم از حضرت صادق از پدرش از جدش از امير المؤمنين عليهم السلام از پيامبر صلى الله عليه و آله نقل كرده كه حضرت به على عليه السلام مىفرمايد : اى على ، من يك وصيتى بر تو مىكنم و حديث را به طور مفصل ذكر نمود . و من ( مؤلف ) از آن حديث آنچه را كه مورد حاجت است بيان مىكنم كه عبارتند از :
اى على ، خداوند بهشت را از دو نوع آجر ساخته يكى طلا و يكى نقره و محوطه آن را از ياقوت و سقفهايش را از زبرجد ساخته و سنگ ريزه‌هاى داخل نهرها را از مرواريد و خاكش را از زعفران و مشك اذفر نموده است . بعد خداوند به بهشت امر كرد حرف بزن . بهشت گفت : نيست خدايى جز خداوند زنده و جاويدان . هر كس به من داخل شود سعادتمند است . بعد هم خداوند فرمود : به عزت و جلالم سوگند ، اشخاص دائم الخمر و سخن چين و ديوث و مخنث و نبشكننده قبرها و رباخواران و قاطع رحم و معتقدان به جبر را داخل اين بهشت نمىكنم .
بعد حضرت رسول فرمود : اى على ، خداوند به دنيا امر كرد ، براى كسانى كه به من خدمت مىكنند خدمتكار باش و براى كسانى كه به تو خدمت مىكنند ، موجب رنج و زحمت باش . اى على ، نخستين چيزى كه خداوند خلق كرد ، عقل بود . بعد هم به عقل فرمود : بيا جلو . عقل آمد و بعد هم فرمود : برو به عقب . عقل رفت . سپس خداوند فرمود : به عزت و جلالم سوگند ، هيچ كدام از مخلوقات من محبوبتر از تو نيستند ( اى عقل ) . من بوسيله تو مردم را مؤاخذه مىكنم و به خاطر تو به آنها نعمتها را عطا مىكنم و براى تو به آنها ثواب مىدهم يا معاقب مىنمايم .

290