حمدان بن سليمان از نوح بن شعيب از محمد بن اسماعيل بن بزيع از صالح بن عقبه از علقمه بن محمد حضرمى از امام صادق از پدرش از پدرانش عليهم السلام از رسول خدا صلى الله عليه و آله از خداوند جل جلاله ، نقل كرده حضرت حق فرمود : اى بندگانم ، همهء شما گمراه هستيد مگر آن كس را كه من هدايت نمايم و همه بندگانم فقير هستند ، جز كسانى كه من آنها را غنى بكنم و همه بندگانم گناهكارند ، جز كسانى كه من آنها را از ارتكاب گناه باز دارم .
42 - و عن أبيه عن عليّ بن إبراهيم عن أبيه عن ابن أبي عمير عن معاذ الجوهريّ عن أبي عبد الله عن أبيه عن آبائه عليهم السلام عن رسول الله صلى الله عليه و آله عن جبرئيل قال : قال الله عزّ و جلّ : من أذنب ذنبا صغيرا كان أو كبيرا و هو لا يعلم أنّ لي أن أعذّبه و أعفو عنه لا غفرت له ذلك الذنب أبدا ، و من أذنب ذنبا صغيرا كان أو كبيرا و هو يعلم أنّ لي أن أعذّبه و أن أعفو عنه عفوت عنه .
و روى صدره البرقيّ في المحاسن و عجزه الصدوق في ثواب الأعمال كما تقدّم [1] .
باز هم شيخ صدوق در همان كتاب از پدرش از على بن ابراهيم از پدرش از ابن ابو عمير از معاذ جوهرى از ابو عبد الله از پدرش از پدرانش عليهم السلام از رسول خدا صلى الله عليه و آله از جبرئيل از خداوند متعال ، نقل كرده كه حضرت حق فرموده : هر كس گناه بزرگ و يا كوچكى را مرتكب شود در حالى كه معتقد نيست كه من او را عذاب مىدهم يا مىبخشم ، هرگز اين گناه او را نمىبخشم . ولى اگر گناهى مرتكب شود در حالى كه مىداند من مىتوانم او را عذاب بدهم و يا ببخشم ، آن گناه را من مىبخشم .

[1] راجع حديث 251 .

274