و از عده اى از اصحاب ما از احمد بن محمد از ابن محبوب از عبد الله بن سنان از ابو عبد الله عليه السلام از رسول خدا صلى الله عليه و آله نقل كرده‌اند كه حضرت فرمود : خداوند به دو ملك موكل به مؤمن مريض ، دستور مىدهد : حال كه بنده‌ام بيمار شده برايش مانند همان اعمالى را كه در حين سلامتى در شب و روز انجام مىداد بنويسيد ، مادامى كه در دام من است ( يعنى او را بيمار كرده‌ام ) . زيرا وقتى كه من با بيمارى او را از انجام آن اعمال باز داشته‌ام پس بر من واجب است كه همه آن اعمال را تا خاتمه بيمارى برايش حساب كنم .
31 - و عن أبي عليّ الأشعريّ عن محمّد بن سالم عن أحمد بن النضر عن عمرو بن شمر عن جابر عن أبي جعفر عليه السلام قال : قال رسول الله صلى الله عليه و آله : قال الله عزّ و جلّ :
من مرض ثلاثا فلم يشك إلى عوّاده أبدلته لحما خيرا من لحمه و دما خيرا من دمه ، فإن عافيته عافيته و لا ذنب له ، و إن قبضته قبضته إلى رحمتي .
و از ابو على اشعرى از محمد بن سالم از احمد بن نصر از عمرو بن شهر از جابر از امام باقر عليه السلام از رسول خدا صلى الله عليه و آله از خداوند متعال ، نقل كرده كه حضرت حق فرمود : هر كس سه روز بيمار شود و از بيماريش براى عيادتكنندگان شكايت نكند ، من گوشتهاى بدن او را به گوشتهاى خوب و خون بدنش را به خون بهتر تبديل مىكنم . اگر او را شفا دادم پس گناهى در نزد من ندارد و اگر او را قبض روح كردم ، داخل رحمت خود مىكنم .
32 - و عن عدّة من أصحابنا عن أحمد بن محمّد بن خالد رفعة قال : أتى جبرئيل النبيّ صلى الله عليه و آله فقال له : إنّ ربّك يقرؤك السلام و يقول لك : إذا أردت أن تعبدني يوما و ليلة حقّ عبادتي فارفع يديك و قل :

261