كف پاها سزاوارتر از پشت آنها به مسح كشيدن است . ( اگر وضوى رسول خدا ( ص ) را نديده بودم مثل ديگر مردمان عامّه ، فكر ميكردم كف پا بمسح كردن سزاوار است ) .
و هر گاه در مواضع وضوى شخصى ( مواضعى كه شستن آن در وضو واجب است ) زخمى يا دملى يا جراحتى باشد كه باز كردن آنها اذيّتى به او ندارد پس بايد براى وضو آن را بگشايد و بشويد .
و اگر باز كردن آنها براى او زيان دارد بايد دستش را بر جبائر ( يعنى روى همان پانسمان ، گچ گرفتگى و يا لايه اى كه روى زخم است ) مسح نمايد ، و آن را نگشايد ( لايه را برنگيرد ) و آزارى به جراحتش نرساند .
94 - در مورد جبائر از امام صادق عليه السّلام روايت شده است كه آن حضرت فرمود : دور و اطراف آن شسته مىشود .
و مسح سر بر عمامه و كلاه جائز نيست ، و همچنين جائز نيست بر موزه ها و جورابها مگر در حال تقيّه و ترس از دشمن ، و يا در برف و يخ كه ترس از زيان پاها باشد كه در اين حال پاى افزار بمنزلهء جبيره است پس بر آنها مسح مىشود .
95 - و عالم ( يعنى امام صادق ) عليه السّلام فرمود : سه چيز است كه در آنها من از هيچ كس تقيّه نميكنم : نوشيدن نوشابهء مستى آور ، مسح بر پاى افزار ، و حجّ تمتّع .
شارح گويد : « چون حرمت مستى آور و وجوب مسح پا و حج تمتع ظاهر قرآنست و ميان بزرگان عامه هم اين مسائل اختلافى است و بسيارى از دانشمندان آنها در اين

75