افراد بيشترى صدايت را مىشنوند و به همان نسبت پاداش تو در گفتن أذان بزرگتر خواهد بود .
876 - معاوية بن وهب از امام صادق عليه السّلام در بارهء چگونگى گفتن أذان سؤال كرد ، آن حضرت فرمود : با صداى واضح و آشكار أذان بگو و آوازت را بلند كن ، و وقتى إقامه ميگوئى چنين نكن ( يعنى لازم نيست آواز بردارى ) و در أذان و اقامه گفتن خود منتظر وارد شدن وقت نماز باش ( يعنى أذان را در اوّل وقت بگو و إقامه را پس از نوافل در وقتى كه مىخواهى متوجّه نماز شوى ) و اقامه را هر چه سريعتر بگو ، بر خلاف أذان كه با تأنّى گفته مىشود .
877 - و باز عمّار ساباطى از امام صادق عليه السّلام روايت كرده كه آن حضرت فرمود : هر گاه به نماز واجب برخاستى أذان و إقامه بگو ، و ميان أذان و إقامه را با لحظه اى نشستن يا با اداى سخنى يا با ذكر تسبيحى فاصله انداز و عمّار گويد : از آن حضرت پرسيدم حدّ اقلّ كلامى كه لازم است ميان أذان و اقامه گفته شود چقدر است ؟ فرمود : گفتن الحمد لله .
878 - محمّد بن مسلم از امام باقر عليه السّلام پرسيد : هر گاه شخص أذان بگويد در حالى كه راه ميرود و طهارت نداشته باشد ( يعنى بىوضو يا بىغسل باشد ) يا بر پشت چهار پا سواره باشد اين كار جايز است ؟ فرمود : بلى ، هر گاه مؤذّن در حال گفتن

433