سجدهء خود را آب ميپاشيد ، و بعد بر آن موضع كه هنوز رطوبت داشت و خشك نشده بود سجده ميفرمود ، و گاه هم پيش مىآمد كه جايى را آب نميريخت چون ميديد موضع خود پاكيزه است ، يا موضعى را كه ميديد پاكيزه است ديگر آب بر آن نميپاشيد .
731 - صالح بن حكم گويد : از امام صادق عليه السّلام راجع به چگونگى نماز در كليسا و كنيسه ( معبد يهود ) پرسيدند ، آن حضرت فرمود : در آنجا نماز بگزار ( مانعى ندارد ) عرضكردم : اگر ايشان در آنجا مشغول نماز باشند هم نماز بخوانم ؟ فرمود : آرى مگر در قرآن نميخوانى * ( قُلْ كُلٌّ يَعْمَلُ عَلى شاكِلَتِه فَرَبُّكُمْ أَعْلَمُ بِمَنْ هُوَ أَهْدى سَبِيلًا ) * ( يعنى : اى پيغمبر بگو هر كس بطريقه و مذهب خود رفتار مىكند و پروردگار تو باينكه كداميك راهشان درستتر است داناتر است . اسراء : 84 ) تو بر قبله خود نماز كن و ايشان را به حال خود گذار .
732 - زراره از امام باقر عليه السّلام در مورد بامى كه بر آن بول كرده باشند ، يا مكانى كه در آن نماز ميخوانند سؤال كرد كه حكم آن چگونه است ، آن حضرت فرمود :
هر گاه آفتاب آن را خشك كرده باشد بر آن موضع نماز كن كه آنجا پاك است و نجس نيست بدليل خشك بودن و عدم بقاء عين و بالنتيجه عدم انتقال نجاست ظاهرا ) .
733 - عامر بن نعيم قمّى از امام صادق عليهم السّلام پرسيد : منازلى كه در بين راه هاست ( يا مهمانخانه ها ) و مردم در آنجاها منزل ميكنند و بول و سرگين

366