عفو مورد ندارد مگر هنگامى كه گناهى صورت گرفته باشد . ( بعبارت ديگر كسى كه نماز را تا آخر وقت بتأخير مياندازد همچنانست كه مرتكب گناه شده باشد لكن خداوند تبارك و تعالى از روى عفو او را مؤاخذه نميفرمايد ) .
652 - و باز آن حضرت فرمود : بدون شك ( يا قسم ميخورم كه ) برترى و فضيلت اختيار كردن اوّل وقت بر آخر وقت ( جهت اداى نماز ) براى مؤمن از فرزندان و مالش بهتر و مفيدتر است .
653 - زرارة بن أعين از امام باقر عليه السّلام در مورد وقت نماز ظهر سؤال كرد ، آن حضرت فرمود : يك ذراع پس از زوال خورشيد ، و وقت عصر دو ذراع گذشته از ابتداى وقت نماز ظهر ، كه چهار قدم از هنگام زوال خورشيد باشد سپس آن حضرت فرمود : ديوار مسجد رسول خدا صلَّى الله عليه و آله به اندازه قدر يك انسان بود و چون يك ذراع از سايه آن ميگذشت آن حضرت نماز ظهر را بجا مىآورد و وقتى از سايهء آن دو ذراع ميگذشت : ( سايه ديوار به چهار قدم ميرسيد ) نماز عصر را ميگذارد ، بعد آن حضرت فرمود : آيا ميدانى چرا يكذراع براى ظهر و دو ذراع براى عصر مقرّر ساخته‌اند ؟
عرضكردم : بفرمائيد : چرا اين طور مقرّر ساخته‌اند ؟ فرمود : بخاطر نافله ، ميتوانى از زوال شمس ( يا گذشتن آفتاب از خطَّ نصف النّهار ) تا وقتى كه يك ذراع يا دو قدم بگذرد نافله را بجاى آورى ، و وقتى سايه خودت بيك ذراع رسيد مشغول اداء فريضه ميشوى

326