كه آن ملَّت و كيش اسلام است ، و پرداختن زكات براى كسانى كه مقرّر گشته ، كه آن از جمله فرائض و واجبات خداوند عزّ و جلّ است ، و روزه داشتن كه آن سپر و حافظى در برابر عذاب خداى متعال است ، و به جا آوردن حجّ خانهء خدا كه اين عمل دوركنندهء تنگدستى از آدمى و زائل سازندهء گناهان است ، و سركشى به خويشاوندان و دلجوئى و نيكى به ايشان كه اين كار موجب افزونى در مال و بتأخير انداختن مرگ يا بعبارت ديگر موجب درازى عمر است ، و صدقه دادن پنهان از چشم مردم ، كه آن آتش برخاسته از نابكاريها و اعمال ناروا و نيز غضب و خشم خداوند عزّ و جلّ را فرو مىنشاند ، و انجام كارهاى نيك كه مرگ بد و ناخوشايند را از آدمى دور ميسازد ، و انسان را از هر بلائى كه ناگزير گريبانگير مىشود و آدمى را در ميان مردم خوار مىكند ( يا گناهانى كه شخص را در پيشگاه خداوند و اوليائش پست و خفيف ميسازد ) حفظ مىكند ، هشيار باشيد و بدانيد كه راست بگوئيد همانا خداوند با صادقان و راستگويان است ، و از دروغ و دروغگوئى دورى گزينيد كه دروغگو از ايمان بر كنار و بدور است ، بدانيد كه راستگو به نجات و كرامت خداوندى بسى نزديك است ، و آگاه باشيد دروغگو در پرتگاه خوارى و هلاك در دنيا و عقبى است ، و مراقب باشيد كه پيوسته سخن خير بر زبان برانيد تا نزد مردم به خوبى و خير شناخته شويد و بدان رفتار كنيد تا اهل خير باشيد ، و امانت را به كسى كه شما را امين شمرده ادا كنيد ، و خويشاوندانى كه شما را ترك كرده و از شما بريده‌اند شما به آنان مهربانى و نيكى كنيد و كسانى كه شما را از خير خود محروم ساخته‌اند شما با نيكوكارى و احسان و

305