هميشه چراغى روشن باشد و تا هنگامى كه امام صادق عليه السّلام وفات يافتند اين چنين بود . پس از آن حضرت موسى بن جعفر عليهما السّلام نيز در مورد محلّ مسكونى پدرشان همان دستور را فرمودند تا زمانى كه آن حضرت را ( بدستور هارون ) به عراق بردند و پس از آن ديگر معلوم نشد كه چه پيش آمد .
و كسى كه جنب باشد و بخواهد مرده را غسل دهد بايد استحبابا وضو بگيرد همانند وضوى نماز ، بعد از آن مرده را غسل دهد و كسى كه بعد از غسل دادن ميّت بخواهد جماع كند مستحبّ است وضو بگيرد پس از آن جماع كند .
هر گاه مرده اى غسل داده شود و از او خون فراوانى خارج شود و خونريزى بند نيايد بر آن محلّ گل رس گذاشته مىشود خونريزى بند مىآيد .
448 - سليمان بن خالد از امام صادق عليه السّلام سؤال كرد : آيا كسى كه ميّت را غسل ميدهد خود نيز بايد غسل كند ؟ آن حضرت فرمود : آرى ، پرسيد : آن شخصى كه او را داخل قبر ميگذارد چطور ؟ آن حضرت فرمود : نه او فقط جامه را مسّ مىكند . ( به عبارت ديگر امام فرمود : او كه اساسا با بدن ميّت تماسّ پيدا نميكند تا موضوع غسل كردن يا نكردن برايش مطرح باشد ، ديگر چه جاى سؤال است ؟ ) .
449 - امام صادق عليه السّلام فرمود : هنگامى كه اسماعيل ( فرزند ارشد آن حضرت )

225