و پنج كس هستند كه تا سه روز بايد برايشان ( جهت دفن كردن ) انتظار كشيد تا از مرگ آنان اطمينان حاصل شود ، مگر اينكه دچار تغييرات از حيث بو و رنگ پوست شوند : كسى كه در آب غرق شده و صاعقه زده يا برق گرفته ، كسى كه غشى بر او عارض شده ، كسى كه در اثر شكمروش و اسهال مرده باشد ، كسى كه در اثر فرو ريختن سقف يا آوار مرده باشد ، و بالاخره كسى كه در اثر دود دچار خفگى شده باشد .
و كسى كه آبله گرفته بوده و مرده هر گاه خوف اين باشد كه موقع دست زدن به پوست او يك مقدارى از پوستش جدا شود و بيفتد فقط آب روى او ميريزند همچنين كسى كه اعضايش شكسته يا سوخته و كسى كه دچار جراحات و دمل است .
438 - أمير المؤمنين عليه السّلام فرمود : هر گاه مرده اى در كشتى از دنيا رفته باشد غسل داده مىشود و حنوط و كفن شده ، آنگاه سنگى بپاى او ميبندند و او را به دريا مياندازند .
439 - و روايت شده است در همين مورد ( شخصى كه در دريا بميرد ) : او را در خمره اى قرار ميدهند و سر آن را محكم مىبندند و او را به آب مياندازند . البتّه اين احكام مربوط به مواقعى است كه امكان پهلو گرفتن كشتى و به ساحل رفتن نباشد ( و گر نه بايد بساحل رفته و كلَّيهء احكام و مراسم معمول را در خشكى بجاى آورند ) .
440 - أمير المؤمنين عليه السّلام فرمود : مرد يا زنى كه بايد سنگسار شود قبلا غسل داده ميشوند و حنوط و كفن ميگردند ، بعد سنگسار شده و بر آنان نماز خوانده مىشود و

221