غسل مسّ ميّت بر او لازم نيست ولى اگر او را پس از سرد شدن بدنش مسّ نمايد غسل بر او واجب مىشود ، و هر كه مرده اى را پس از آنكه غسل داده شد مسّ نمايد غسل بر او واجب نيست .
400 - امام باقر عليه السّلام فرمود : مسّ ميّت يا تماس و دست زدن و برخورد با هر يك از اعضاى او بهنگام جان كندن و بعد از غسل دادن او و نيز بوسيدن او هيچ كدام اشكالى ندارد .
و كسى كه جامه اش بجسد مرده اى ماليده شود لازمست قسمت تماس يافته را بشويد .
و غسل دهندهء ميّت ابتدا از كفن شروع مىكند و آن را ميبرد ، پس اول فرش را باز كرده ميگسترد و بعد كفن سرتاسرى را روى آن پهن مىكند و مقدارى از ذريره ( ماده اى خوشبوكننده مشابه كافور ) بر آن ميپاشد و آنگاه لنگ را روى حبره پهن مىكند ، و باز مقدارى ذريره بر آن ميپاشد و سپس پيراهن را روى لنگ ميگستراند و باز مقدارى ذريره بر آن ميپاشد آنگاه دو قطعه چوب از درخت خرماى سرسبز و تازه تهيه مىكند كه در ازاى هر كدام باندازهء استخوان ذراع باشد و اگر به قدر ذراع باشد يعنى فاصلهء مچ دست تا آرنج و يا يك وجب باشد اشكالى ندارد و بر لنگ و ازار و پيراهن او و آن پارچه اى كه حبر خوانده مىشود و آن دو قطعه چوب مينويسند : فلانى ( نام ميت

202