ميدهد ( كه عبارت از مكلفى است كه از او ارث ميبرد ) يا كسى كه ولىّ ميت او را به غسل دادن مأمور ساخته است . ( يعنى غسل و تجهيزات ميّت با وليّ ميّت است يا با كسى كه از جانب ولىّ او مأذون است ، ( اين حديث دلالت دارد بر اينكه تجهيزات ميّت واجب عينى است نه واجب كفائى ) .
392 - امام صادق عليه السّلام فرمود : هر كس مرده اى را غسل دهد و عورت او را بپوشاند و چنانچه عيبى در بدن اوست از ديگران پنهان دارد از گناهان خود بيرون آيد همچون روزى كه مادرش او را زاده است .
393 - محمد بن حسن صفّار به امام حسن عسكرى عليه السّلام عريضه اى نوشت و پرسيد : اندازه و مقدار آبى كه ميّت را با آن غسل ميدهند چقدر است ؟ چنان كه روايت كرده‌اند از ائمه عليهم السّلام كه جنب با شش رطل آب غسل مىكند و حائض با نه رطل ، پس آيا براى ميت نيز حدّى از آن معيّن شده كه با آن غسل داده شود ؟
آن حضرت در پاسخ چنين نوشتند كه اندازهء آب غسل ميّت آن مقدار است كه او را غسل دهند تا پاك شود و به خواست و توفيق خداوند بعد از اين چنين خواهى كرد . و اين توقيع جزء ساير توقيعات ( كه به صفّار فرستاده بودند ) به خطَّ آن حضرت عليه السّلام مجموعا در صحيفه اى اكنون نزد من است .
394 - امام باقر عليه السّلام فرمود : آب براى غسل دادن ميّت گرم نميكنند يا نبايد گرم كرد .

199