همين كه آب را ملاحظه كرده تيمّمش شكسته و بر او واجب مىشود كه دو مرتبه تيمم كند و اگر به آب رسيد و داخل نماز شده بود پس بايد تا وقتى به ركوع نرفته باشد نماز را رها كند و وضو بگيرد ولى اگر به ركوع رفته باشد همان نماز را بپايان برساند زيرا تيمّم خود يكى از دو مطهّر و پاككننده است ، و هر كس تيمّم كند چنانچه جنب باشد و به آب برسد بر او واجب مىشود غسل نمايد ، و اگر جنب نبوده فقط وضو بگيرد ، و اگر زمانى به آب رسيد كه با تيمّم نماز كرده و فارغ شده بود و وقت نماز نيز هنوز باقى بود نماز او تمام و صحيح است و لازم نيست بر او كه نمازش را اعاده كند .
215 - زرارة و محمد بن مسلم گويند : به امام باقر عليه السلام عرض كرديم مردى آب پيدا نميكند و وقت نماز هم فرا ميرسد پس تيمم مىكند و دو ركعت نماز هم بجا مىآورد سپس به آب ميرسد ، آيا آن دو ركعت نماز خود به خود شكسته مىشود و يا آنكه او آن را قطع كند و وضو بگيرد و بعد به نماز ايستد ؟ آن حضرت فرمود : نه هيچ كدام ، بلكه نمازش را ميخواند و تمام مىكند و به خاطر آب نماز را نميشكند زيرا او در حالى كه با تيمّم پاك بوده و طهارت داشته داخل نماز شده است . زراره گويد به آن حضرت عرض كردم او در حالى كه تيمم داشته به نماز ايستاده و يك ركعت نماز هم خوانده آنگاه رعد و برقى شد و به آب دسترسى پيدا كرد حكم او چيست ؟ فرمود : بيرون ميرود و وضو ميگيرد سپس بنا را بر آن ركعت كه با تيمم گزارده است مينهد و نماز را

140