خونى كه ديده كم و زرد رنگ باشد بايد نماز خود را بخواند و جز وضو چيز ديگرى بر او واجب نيست ، و زن حائض هنگامى كه پاك شد قضاى روزه به گردن اوست ولى قضاى نماز بر او لازم نيست و در اين امر دو علَّت وجود دارد يكى اينكه : مردم بدانند سنّت مورد قياس واقع نميشود ، و ديگر اينكه : روزه تنها يك ماه در سال است ولى نماز در هر شبانه روز واجب است . به اين جهت خداى عزّ و جلّ قضاى روزه را بر ايشان واجب ساخت و قضاى نماز را واجب نگردانيد .
و جايز نيست ( كراهت شديد دارد ) جنب و حائض بهنگام احتضار بر بالين محتضر حضور يابند زيرا فرشتگان با بودن آن دو مورد آزار واقع ميشوند .
و اشكالى ندارد كه غسل او را انجام دهند و بر او نماز بخوانند ، ولى درون قبر او نروند ، پس اگر بناچار بر بالين او حاضر بودند هنگام خروج جان از بدنش از آنجا بيرون بروند .
198 - و امام صادق عليه السّلام فرمود : زن هنگامى كه به پنجاه سالگى رسيد ديگر حيض نميبيند مگر آنكه زنى از قريش باشد .
و اين حدّ و اندازهء زنى است كه به سنّ يأس رسيده از حيض فارغ و از داراى فرزند شدن مأيوس مىشود . و زن حائضى كه در نخستين حالت حيض خونش تا سه ماه همچنان ادامه يابد ، به اين ترتيب نميفهمد

124