ائمّه نيز واجب و لازم است ، زيرا انبياء اصل و اساس و سرچشمهء آنها هستند و ائمّه جانشينان و اوصياى انبياء و حجّتهاى الهى بر آيندگان ايشانند ، تا حجّت الهى از ميان نرود و شرايع و احكام تا آخرين دورهء تكليف بندگان ، بر جاى ماند و اگر اين اعتراض صحيح باشد ، رواست آن معترض بگويد : پيامبران حجّتهاى خداى هستند ، ولى امامان حجّتهاى خدا نيستند ! زيرا ائمّه به مانند انبياء نمىباشند . و يا آنكه بگويد : ايشان را نمىتوان ائمّه ناميد ، زيرا انبياء پيشوايان و ائمّه هستند ولى ائمّه كه انبياء نيستند تا اطلاق ائمّه بر ايشان روا باشد ! و يا آنكه بگويد : بر ائمّه روا نيست كه مانند رسولان بر امر جهاد و امر به معروف و نهى از منكر و ساير ابواب شريعت قيام كنند ! زيرا ائمّه رسول نيستند . و از اين گونه سخنان بسيار مىتواند بگويد كه ذكر آنها موجب تطويل كتاب مىشود . پس چون اين قبيل اعتراضات ناصحيح است ، لا محاله آن اعتراض نخست نيز ناصحيح خواهد بود .
علاوه بر آنچه كه گفتيم ، اكنون ثابت مىكنيم كه همانندى ائمّه و انبياء در اوصاف معنويّه واضح و آشكار است و ائمّه ، حجّتهاى خدا بر خلق هستند ،

48