كتاب الله چنين مىگويد و وصيّت الهى بدان جارى است كه امامت در نسل بيوتاتى است كه خداى تعالى آن را بر مردم رفعت داده است و فرموده : « در بيوتى كه خداوند اجازه داده كه برتر باشند و نامش در آنها برده شود » [1] و آن بيوتات انبيا و رسولان و حكما و امامان هدايت است . اين بيان گوشه و دستاويز ايمان است كه هر كس از پيشينيان كه نجات يافته است ، و هر كس از پيروان ائمّه كه نجات يابد به سبب آن است ، و خداى تعالى در كتابش فرموده : « و نوح را پيش از اين هدايت كرديم و از ذريّهء او داود و سليمان و ايّوب و يوسف و موسى و هارون هستند و اين چنين محسنين را پاداش مىدهيم و زكريا و يحيى و عيسى و الياس كه همهء آنها از صالحين هستند و اسماعيل و اليسع و يونس و لوط و همه اينها را بر جهانيان برترى داديم و از پدران و ذريّه و برادرانشان آنها را برگزيديم و به صراط مستقيم هدايتشان كرديم [ اين هدايت خداست كه هر كدام از بندگانش را كه بخواهد هدايت مىكند و اگر شرك بورزند اعمالشان تباه خواهد شد ] . آنها كسانى هستند كه كتاب و حكم و نبوّت بديشان داديم و اگر اينان بدان كافر شوند قومى را بر آنها گماريم كه بدان كافر نباشند » [2] كه خداى تعالى به واسطهء

[1] النور : 36 .
[2] الانعام 84 الى 90 .

415