براى او جايز است كه تقيّه را در اظهار امر امامت و نصّ بر او كنار بگذارد ؟ و چون پسرش دير كرد و از او خواستند تا در بارهء پدرم كلامى بگويد ، او دوست نداشت بىدستور امام سخنى بگويد ، قرآن را برداشت و گفت : بار خدايا امام من از فرزندان جعفر بن محمّد عليهم السّلام است و كسى است كه اين قرآن امامت او را اثبات كرده باشد .
و خبرى هم كه زيديّه بدان احتجاج مىكنند نمىگويد كه زراره عارف به امامت موسى بن جعفر نبود ، بلكه مىگويد پسرش عبيد را فرستاد تا كسب خبر كند .
محمّد بن عبد الله بن زراره از قول پدرش مىگويد : وقتى زراره پس از درگذشت امام صادق عليه السّلام پسرش عبيد را به مدينه فرستاد تا كسب خبر كند و كار بر او سخت شد مصحف را گرفت و گفت : كسى كه اين مصحف امامت او را اثبات كند امام من است و اين خبر نمىگويد كه او عارف به امام نبود ، به علاوه راوى آن خبر احمد بن هلال است ، و او نزد مشايخ ما مجروح و غير موثّق است .

148