شرابخوارى نيز از ملكات بارز اولين خليفه است . فاكهى در كتاب " تاريخ مكه " روايت مسندى را از ابو القموص با عبارت زير نقل مىكند :
" يكبار ابو بكر - در زمان جاهليت - شراب خورد و اين شعر را خواند :
تحيى أم بكر بالسلام * وهل لى بعد قومك من سلام ؟
( الى آخر - اى مادر بكر ! درودى توأم با صلح و آرامش بر تو باد . آيا ( مىپندارى ) پس از ( كشته شدن ) بستگان تو براى من آسايشى مانده است ؟
زمانى كه اين خبر به گوش پيامبر ( ص ) ، حضرت در حالى كه جامه‌اش به زمين كشيده مىشد نزد ابو بكر رفت و او را با عمر يافت . پيامبر ( ص ) با چهره برافروخته و سرخ شده به ابو بكر نگاه كردند . ابو بكر گفت : از غضب رسول خدا به خداوند پناه مىبريم " . [53] روايت فوق به قدر ناشيانه تحريف شده است كه هر كس آن را بخواند ، به راحتى مىتواند موارد تحريف را در آن تشخيص دهد . در اين روايت ابو بكر پيامبر ( ص ) را با عنوان " رسول خدا " مورد خطاب قرار مىدهد ، چطور ممكن است كه اين واقعه در زمان جاهليت اتفاق افتاده باشد . ثانيا فاكهى از نقل بقيه شعر خوددارى نموده است . در اين شعر ابو بكر براى مشركينى كه در جنگ بدر كشته شده‌اند مرثيه سرائى كرده است . بقيه اين شعر در تفسير طبرى بدين گونه آمده است :
. . . ذرينى اصطبح بكر أفانى * رايت الموت نقب عن هشام وود بنو المغيرة لوفدوه * بألف من رجال او سوام كأنى بالطوى طوى بدر * من الشيزى تكلل بالسنام كأنى بالطوى طوى بدر * من الفتيان والحلل الكرام - مرا فرصتى ده تا بامدادان را با " بكر " بسر آورم ، چرا كه ديدم مرگ به تعقيب هشام برخاست ( و او را از چنگ ما در ربود ) .
- فرزندان مغيره ( و بستگان او ) آرزو مىكردند كه اى كاش مىشد با دادن هزاران نفر از

[53] الاصابه ج 4 / 22 .

118