بخش اول : نگاهى كلى به اصحاب قبل از هر چيز بايد دانست كه خداوند سبحان در آيات متعددى اصحابى را كه به رسول خدا ( صلى الله عليه وآله ) ارادت داشتند و بدون هيچ طمع ، يا فشار ، يا خود بزرگ بينى تنها به خاطر رضاى خدا و رسولش از آن حضرت پيروى كرده اند ، ستوده است [1] كه ما در مورد آنان بحثى نداريم همچنان كه در مورد دو منافقى كه مورد لعن شيعه و سنى هستند - يعنى " عبد الله بن أبي " و " عبد الله بن أبى سلول " [2] - نيز بحثى نمىكنيم .
بلكه بحث بر سر آن گروه از اصحاب است كه مورد اختلاف مسلمانان هستند و در لسان قرآن و حديث نكوهيده شده و مورد تهديد قرار گرفته اند [3] .
* الف : اصحاب در قرآن آيات فراوانى در قرآن كريم خصوصا در سوره هاى توبه ، احزاب و منافقون به توبيخ و سرزنش برخى از اطرافيان پيامبر ( صلى الله عليه وآله ) كه از فرمان خدا و رسولش تخلف ورزيده اند با عنوان منافق

[1] نگاه كنيد به : سوره فتح ، آيات 18 و 19 ، سوره حشر ، آيات 8 و 9 ، سوره انفال ، آيه 74 ، سوره توبه ، آيه 100 ، سوره بقره ، آيه 143 ، سوره آل عمران ، آيه 110 ، و سوره حج ، آيه 78 .
[2] از آگاهان بپرسيد ، ج 1 ، ص 238 .
[3] آنگاه هدايت شدم ، ص 2 - 161 .

70