قاضى محمد بن احمد الميدانى الواسطى له الأسانيد العالية . مؤيد الدين مؤيد بن مبارك العامرى له تصانيف فى الهندسة . الوزير ابو على محمد بن محمد بلعمى ، مترجم تاريخ جرير طبرى ، معاصر منصور بن عبد الملك سامانى بود . محمد بن [1] العوفى لقبه نور الدين ، صاحب كتاب جامع الحكايات ، در اول دولت مغول در گذشت . محمد بن اسعد بن عبد الله الحنفى التسترى صاحب منتخب جامع الحكايات معاصر اولجايتو سلطان بود . محمد بن على بن محمد الكاتب صاحب كتاب سندباد . النون نصير الدين طوسى و هو ابو جعفر محمد بن محمد بن حسن . اصلش از جهرود ساوه بود ، اما چون مولد و منشأش در طوس بود ، [ بطوسى مشهور شد ] [2] . در تاريخ وفاتش گفتهاند : شعر نصير ملت و دين پادشاه كشور فضل * يگانهاى كه چو او مادر زمانه نزاد بسال ششصد و هفتاد و دو بذى الحجه * بروز هجدهم [3] او در گذشت در بغداد شرح اشارات و نقد محصل [4] و زبده و تذكره در حكمت و زيجخانى و معينيه در هيأت و اوصاف الاشراف در سلوك [ و سى فصل در معرفت تقويم و بيست باب [5] در اسطرلاب ] [6] و اخلاق ناصرى در معاش از تصانيف اوست و من اشعاره فى الوحدة :
[1] - ب : محمد عوفى - در نسخ م ، ر ، ميان كلمات محمد و عوفى فاصلهاى منظور شده . [2] - م : بدان منسوب شد . [3] - م : هجدمش - ب : هشده همى . [4] - در تلخيص و تهذيب و رد كتاب محصل امام فخر رازى . [5] - ر : سى باب . و اين اشتباهى است ناشى از تكرار كلمهء سى كه قبلا كاتب نوشته . نام صحيح كتاب « بيست باب در معرفت اسطرلاب » است و آن كتاب در جزو انتشارات دانشگاه تهران به شماره 307 سال 1335 منتشر شده ( رك يادنامهء خواجه نصير الدين طوسى ص 118 ) . [6] - ر ، فقط .