بجاى آن از " كتاب الفراء " يا ( چنان كه در سعد 267 ) يا " تفسير الفراء " سخن مى گويد . اما چنانچه از بحث فوق روشن است همه عناوين اشاره به همان تأليف دارد . ابن شهر آشوب نيز به تفسير فراء اشاره كرده و آن را در بين منابع مناقب ( 1 / 13 ) ياد مى كند .
آقا بزرگ ( ذريعه 4 / 298 ش 1308 ) اظهار مى دارد كه استفاده ابن شهر آشوب از كلمه ء " تفسير " براى كتاب فراء نشانگر آنست كه مقصود وى از تفسيرى غير از معاني القرآن است . احتمالا اين اظهار نادرست است ; اين واقعيت كه ابن طاووس به معاني با عنوان " تفسير " اشاره مى كند نشانه آنست كه ابن شهر آشوب نيز در وضعيت مشابهى بوده است . * تفسير / فرات بن ابراهيم بن فرات الكوفى ( زندگى در نيمه ء دوم قرن سوم ذريعه 4 / 298 ش 1309 اليقين درباره مؤلف و تفسير قرآن وى نك‌ : سزگين 1 / 539 ; Asher - Bar صص 37 - 39 ; مقدمه محمد الكاظم بر تحقيق تفسير الفرات ( تهران 1410 ) ( من براى توجه به اين چاپ مديون دكتر Asher - Bar هستم ) . محمد على الغروى الاردوبادى در مقدمه خود بر چاپ نجف 1354 تفسير الفرات مى گويد : ابن طاووس در اليقين از آن بهره گرفته اما در اليقين چاپى از آن ياد نشده ; به گفته محمد الكاظم ( مقدمه ص 13 ) روشن نيست كه هيچ مؤلفى پيش از مجلسى ( در بحار ) از اين تفسير نقل كرده باشد به استثناى الحسكاني در شواهد التنزيل .
562 . * + تفسير / عبد الملك بن عبد العزيز ابن جريج ( م 150 ) سعد 19 ، 221 درباره مؤلف نك‌ : سزگين 1 / 91 . سزگين از دو تحرير اين تفسير ياد مى كند كه قطعاتى از آن در تفاسير طبري وثعلبي باقى مانده اند . ابن طاووس يك نسخه ء عالى ( نسخه ء جيدة )

. ظاهرا اظهار نظر قطعى درباره‌ء نظر آقابزرگ تا تطبيق نقلهاى ابن شهر آشوب با معاني القرآن چاپ شده باقى مى ماند . م

536