اشتباه ) الوسائل آمده است . ابن طاووس از نسخه‌اى كه احتمالا در حيات كلينى نوشته شده بوده استفاده كرده است ( كشف 159 ) .
موارد نقل شده عبارتند از : بحار و مستدرك : از امام على بن الحسين [ ع ] درباره‌ء حقوق نماز ; كشف المحجة 159 - 173 : نامه ( وصيت ) امام على [ ع ] به امام حسن [ ع ] ; كشف 173 - 189 ( به نقل از كشف در بحار چ سنگى 8 / 184 - 188 ) : نامه امام على [ ع ] به شيعيان . اين نامه ( كه ابن طاووس در طرائف 422 / 128 بدان اشاره كرده ) در شرح ستمهايى است كه در حق امام شده است و به احتمال همان متنى است كه ابن طاووس درباره‌ء آن به فرزندش وعده مى دهد ( كشف 72 ) تا به آخر كشف المحجة ضميمه كند . كشف 189 - 193 ( به نقل از كشف در بحار چ سنگى 8 / 189 - 191 ) :
نامه امام على [ ع ] به برخى از اصحاب . لهوف : نامه امام حسين [ ع ] به بنى هاشم . فتح الابواب : نامه امام جواد [ ع ] به على بن اسباط كه در آن به وى توصيه مى كند تا براى فروش دو قطعه زمين ( ضيعه ) او استخاره كند . به علاوه ، ابن طاووس به نامه‌اى كوتاه از امام على [ ع ] به فرزندش محمد بن حنفيه اشاره مى كند ( كشف 158 - 159 ) .
كتاب الرسائل در دسترس شيخ حر نبوده است ( مق‌ : اثبات 1 / 62 ) . در برابر ، آقا بزرگ يادآور مى شود كه محمد علم الهدى فرزند فيض كاشانى ( م ميان سالهاى 1112 - 1123 ) ظاهرا در معادن الحكمة مستقيما از آن نقل كرده است . * حدس آقا بزرگ اين است كه تأليف مزبور هنوز باقى مانده اما تاكنون نسخه‌اى از آن بدست نيامده است .
502 . * كتاب رشح الولاء في شرح الدعاء / أبو السعادات اسعد بن عبد القاهر الاصفهانى ( زندگى در اوائل قرن هفتم ) ذريعه 11 / 236 ش 1434

. گر چه ظاهر نقل فرزند فيض چنين نشان مى دهد اما آنچه او نقل كرده در كشف نيز آمده است در عين حال در تعليقات معادن الحكمة ( علامه احمدى ميانجى ، معادن الحكمة ج 1 ص 467 ) آمده است كه از " نوادر " فيض نيز چنين بدست مى آيد كه " رسائل " كلينى را در دست داشته است . م

493