الثقات ص 291 . " ابن مؤمن " كه حسكانى در " شواهد التنزيل " بلا واسطه از او نقل مى كند ، احتمالا شخص ديگرى است ( مق‌ : طباطبائي ، اهل البيت ، 5 / 2 ، 1410 ، صص 121 - 122 ) . عبد الجيل رازى ومنتجب الدين مؤلف را امامى مى دانند . بر خلاف آنها ، ابن شهرآشوب كه از شيرازى روايت كرده ، در معالم به او با عنوان فردي " كرامي " مذهب اشاره كرده و تأليف او را در ميان منابع سنى مناقب ( 1 / 12 ) ياد مى كند . ابن طاووس اظهار مى دارد كه شيرازى به يكى از مذاهب اربعه سنى تعلق داشته ; يوسف بحراني كه عبارتى از " نزول " را به توسط طرائف ( نك‌ : طرائف 429 - 430 / 129 - 130 ) نقل مى كند ، شيرازى را يك عالم سنى مى داند ( من علماء السنة ) ( نك‌ : كشكول 1 / 172 - 174 ) . شيخ حر متوجه برخى از اختلاف نظرها شده ( امل 2 / 296 ) و پيشنهاد مى كند كه مؤلفى كه از او در طرائف نقل شده غير از كسى است كه منتجب الدين وابن شهر آشوب از آن نقل كرده اند . وى در اثبات ( 1 / 68 ) اين نظر را مطرح نكرده و بجاى آن مى گويد كه شيرازى امامى مذهب بوده كه در كتاب خود تنها روايات اهل سنت را آورده است .
در طرائف از تأليف شيرازى با عنوان " كتاب " ياد شده اما در اليقين با عنوان " تفسير " آمده است . ابن شهر آشوب در مناقب ومنتجب الدين عنوان كامل كتاب را :
" كتاب نزول القرآن في شأن امير المؤمنين " ( ابن شهر آشوب همچنين به اين كتاب با عنوان " ما نزل من القرآن في على " يا " كتاب الشيرازي " اشاره كرده ) آورده اند . در طرائف واليقين آمده است كه اين تأليف بر مبناى دوازده كتاب تفسير بوده است . اين تفاسير ( بنا به آنچه در طرائف 429 / 129 وحلى ، نهج ص 330 آمده ) عبارتند از : تفسير أبو يوسف يعقوب بن سفيان ، ابن جريج ، مقاتل بن سليمان ، وكيع بن الجراح ، يوسف بن موسى القطان ، قتاده ، أبو عبيد القاسم بن سلام ، على بن الحرب الطائى ، السدى ، مجاهد ، مقاتل بن حيان ، وابن ابى صالح . همه موارد نقل شده در طرائف واليقين درباره امام على [ ع ] است . براى نقلهاى بيشتر نك‌ : ابن شهر آشوب مناقب ج 1 صص 12 ، 293 ، 301 ، 303 ، 319 ، 324 ، 341 ، 348 ، 398 ، ج 2 ص ص 3 - 4 ، 141 - 144 ، 171 ، 173 ، 205 ، 209 ، 255 ، 267 ، 279 ، 302 ، 314 ، ج 3 صص 24 ، 92 -

484