نقل كرده اند متفاوت است . ثعالبي در ثمار القلوب ويتيمة الدهر ( دمشق 1904 ، 4 / 29 = قاهره 7 - 1375 ، 4 / 95 ) عنوان كتاب را " نتف الظرف " ياد مى كند .
مؤلفان شيعى كه كنيه أبو على را أبو عبد الله ياد مى كنند تنها كسانى نيستند كه كنيه شناخته شده او را نياورده اند : سخاوى او را أبو الحسين مىشناساند ( نك‌ : , Rosenthal 321 . p ) . اين شايد نشان آن باشد كه نسبتا در دوره‌اى متقدم هويت مؤلف " كتاب النتف " ديگر چندان يقينى نبوده است . اين فرض را قول سمعاني ( م 562 ) تأييد مى كند كه از كتابي با عنوان " كتاب النتف والطرف " آگاه است و به نظر او آن را شاعرى با نام محمد بن عبد الله السلامى ( م 393 ) تأليف كرده است ; اما در حقيقت بايد همان كتابي باشد كه ابن طاووس از آن نقل كرده است . عنوان به همين صورت در چ 1408 بيروت انساب با تحقيق : عبد الله عمر البارودى 3 / 350 آمده است . عنوان كتاب در چاپ فاكسميلى ( تحقيق : b - a fol 320 , 1912 , Leiden , Margoliouth . S . D ) و در چاپ حيدر آباد ( 7 / 325 ) به صورت تصحيف شده " كتاب النيف [ كذا في الاصل ] والطرف " آمده است ( تعجب نيست كه محقق چاپ حيدر آباد نتوانسته آن را پيدا كند ; مق‌ : 7 / 325 ش 4 ) .
در مورد طرائف آمده است كه پيامبر [ ص ] و چهار خليفه نخست ، خاتم خود را در دست راست خود مى كردند اما معاويه آن را در دست چپ نهاده و پس از آن همين مرسوم شد .
486 . كتاب نزهة الكرام وبستان العوام / جمال الدين المرتضى محمد بن الحسين الرازي ابن الداعي ( زندگى در اوائل قرن هفتم ) ذريعه 24 / 123 ش 624 فرج المهموم 107 - 110 درباره مؤلف ( كه بيشتر به دليل كتاب " تبصرة العوام " شهرت دارد ) نك‌ : بروكلمان ، ذيل 1 / 711 ، 757 . ابن طاووس مى گويد كه كتاب نزهة الكرام در اصل به فارسى ( عجمية ) نوشته شده و او آن را را براى ترجمه ء به كسى واگذار كرده است . متن اصلى ( ظاهرا نه ترجمه ء عربي ) باقى مانده است . قطعه نقل شده در فرج المهموم كه بحثى ميان امام

482