- 534 / 164 - 166 ، 536 - 538 / 167 - 168 ، 540 - 549 / 169 - 173 ; 551 - 552 / 174 - 175 اليقين 204 - 205 / 521 - 522 درباره مؤلف نك‌ : بروكلمان 1 / 413 ، ذيل 1 / 578 - 579 ( كه آنجا تعدادى از نسخه‌هاى خطى و چاپ 1928 حلب ياد شده است [ ديده نشد ] ) در ذى قعده 633 ، زمانى كه ابن طاووس در بغداد بسر مى برده ، او اجازه‌اى براى روايت اين كتاب از ابن النجار دريافت كرد ( نك‌ : فتح الابواب 149 ) . ابن النجار به اين تأليف به عنوان " تجريد الصحيحين للبخاري ومسلم والجمع بينهما " ياد كرده است ( نك‌ : دمياطي ، مستفاد ص 124 ) . ابن طاووس در اليقين از نسخه‌اى نقل مى كند كه داراى برخى از اجازات مورخه 541 بوده است . استفاده او از " الجمع " اساسا براى مقاصد مناظره‌اى است . اين تأليف مشتمل بر احاديثى است از دو كتابي كه بيشترين احترام را در جهان سنت دارند و اين براى ابن طاووس مهم بوده است كه نشان دهد اين دو كتاب داراى تعداد زيادى از فضائل امام على [ ع ] هستند . بعضى از نقل ها از " الجمع " در طرائف ، به توسط " العمدة " ابن بطريق نقل شده است .
226 . + الجمع بين الصحاح الستة / أبو الحسن رزين بن معاوية بن عمار العبدرى السرقسطى الاندلسي ( م 524 يا 535 ) اقبال 756 / 526 طرائف 14 / 5 ، 38 - 41 / 12 - 13 ، 48 - 50 / 13 ، 53 / 14 ، 57 / 15 ، 64 / 17 ، 68 - 70 [ ند 18 ] ، 72 / 18 ، 102 / 25 ، 113 / 48 ، 115 / 28 ، 153 / 37 ، 159 / 39 ، 171 / 42 ، 175 - 177 / 44 - 45 ، 179 / [ ند 45 ] 201 / 52 ، 203 / 52 - 53 ، 262 - 263 / 73 ، 397 / 120 .
درباره مؤلف نك‌ : بروكلمان ، ذيل 1 / 630 . پنج كتاب از شش كتابي كه در عنوان بدان اشاره شده ، مربوط به شش كتاب معروف حديث اند ; ششمين آنها " مؤطاء " مالك است ( كه غالبا در بين مؤلفان مالكى ) بجاى سنن ابن ماجه ( در شمار صحاح ستة ) قرار مى گيرد

322