مآخذ از اين كتاب ياد نكرده اند ، و گويا تنها از طريق ابن طاووس ما از آن آگاهى داريم .
در عاملي ، اثبات ( 4 / 45 ) كه اين نقل از طرائف در آن آمده در عنوان كتاب بجاى " روايات " " الروايات " آمده است . در طرايف 2 ( و در اثبات ) نام پدر مؤلف " الحسن " آمده است ; اما صورت صحيح آن در طرائف 1 وبحار 37 / 268 آمده است . ابن طاووس از نسخه‌اى استفاده كرده كه 30 برگ داشته كه تاريخ روايتى در آن به سال 445 بوده است . او اين تأليف را چنين توصيف مى كند كه در آن حديث انت منى از سى نفر از صحابه روايت شده است ( اسامى آنها را نيز ذكر مى كند ) . مؤلف كه فرزند تنوخي ( م 384 ) معروف مى باشد به يك عنوان معتزلي ( ياقوت ، الادباء 5 / 301 ) و يك شيعى مبرز ( صفدى 21 / 402 : كان شيعيا معتزليا ; همينطور شذرات 3 / 276 : كان راية الرفض والاعتزال ) * شناخته مى شود ; در برابر ، ابن طاووس او را به عنوان يك سنى مبرز توصيف مى كند ( من اعيان رجالهم ) .
111 . * * ؟ ذكر رتبة ابى طالب في قريش ومراتب ولده في بنى هاشم / أبو الحسن ( يا :
الحسين ) النسابة ( زندگى در اواخر قرن سوم ؟ ) ذريعه 10 / 77 ش 139 اليقين 186 / 484 ، 195 / 502 عنوان فوق همان است كه در اليقين 195 / 502 آمده ; در اليقين 186 / 486 ، عنوان كتاب " رتبة ابن طالب " وغيره آمده است . آقا بزرگ ( به اشتباه ) بجاى " في قريش " " و قريش " آورده است . اين كتاب در شوال 310 تأليف ( يا كتابت ) شده است . كنيه او در اليقين أبو الحسن آمده و در بحار ( كه در آنجا هر دو نقل به توسط اليقين آمده ) ; ( 40 / 24 - 25 ) أبو الحسين آمده است . مؤلف ( كه محتملا همان أبو الحسين القاسم الموسوي النسابة است كه در 364 . p , Handschrften , Sellheim از او ياد شده ) از نسابه ديگرى با نام أبو عبد الله محمد بن صالح بن مهران البصري معروف به ابن نطاح كه مورخ قابلى نيز بوده ، روايت مى كرده است ; نك‌ : دائرة المعارف چ 2 مقاله " ابن النطاح " ( از :

. ذهبي در ميزان الاعتدال ( ج 2 ص 152 ) بجاى " راية " آورده است : كان رأيه الرفض والاعتزال . م

239