شماره 362 - رضى الدين مانكديم شيخ عبد الجليل رازى در كتاب نقض ( صفحه 51 و 184 ) او را جزو مفاخر شيعه شمرده است و در صفحه 441 گفته :
و اما آنچه در رى وقم و كاشان نام بوبكر وعمر و عثمان بر فرزندان كمتر نهند شبهتى نيست ، و آن را سبب نزولى هست ، و آن عجب است كه مصنف انتقالى را معلوم نيست ، و اگر هست بعد اوت امير المؤمنين ( عليه السلام ) باز مىپوشد .
و آن چنان است كه در عهد ملكشاه و بر كيارق ( رحمه الله عليها ) آن مفتى محتشم كه هم مذهب خواجه بود فتوى كرد كه فاطمه ( عليهما السلام ) را علتى بود كه او را الا بعلى ( عليه السلام ) نشايست دادن " كبرت كلمه تخرج من افواههم ان يقولون الا كذبا " آن نه علت بود كه عصمت و طهارت بود كه معصومه را الا به معصوم نشايد دادن ، آن پير دانشمند سنى متعصب چنين فتوى كرد با تركان به تلبيس برايشان ، كه اين رافضيان از غايت بغض صحابه مىشوند ، و پسران خود را بوبكر وعمر و عثمان نام ننهند و فرزندان را به نيت ايشان كافر و ملحد و حرام زاده مىخوانند و نامشان مىبرند ، و اشارت به فرزندان خود مىكنند ، و غرضشان صحابه بزرگوارند ، اين تشنيع بر شيعه مىزد ، به طمع ناموس و بازارچه و دانگانه ، تا جماعتى از شيعه كه فرزندان را به تبرك صحابه و اقتداء به امير المؤمنين على ( عليه السلام ) أبو بكر وعمر و عثمان نام نهاده بودند ، به دور شوت برند ، و چون حال بدين انجاميد ،

415