نصب شده ، و بر اطراف مقبره حصار و غرفى بنا نموده اند ، اهالى آنجا به وى اراداتى تمام دارند ، چنان كه در تمام ليالى چراغى بر بالاى قبرش روشن مىكنند . و در اين بقعه قبور ديگرى نيز هست ، سنگ قبرش سنگى است تمام قد كه در ماه محرم 1229 ( هجرى قمرى ) از طرف حاج محمد باقر نام كاشى تهيه و وقف شده ، نام والقاب و نسب آن حضرت را بدين نهج بر آن سنگ نقر نموده اند :
هذا مرقد السيد الامام الاعظم الاعلم الافضل الاكمل ، رئيس العلماء افضل السادات والشرفاء ، زيدة السادات والهوى [1] ، وحجة الحق على خلق ، ضياء الدين تاج الاسلام أبو الرضا فضل الله بن على بن عبيدالله بن محمد بن عبد الدين بن حسين [2] بن على بن محمد بن حسن بن جعفر بن حسن بن على بن ابى طالب عليه السلام ، وقف هذا الحجر حاج محمد باقر عمادي بن حاج محمد جعفر شهر محرم الحرام 1229 .
در اينجا مناسب مىدانيم چند قطعه شعرى را كه سيد فضل الله راوندى در باره فرزندش كمال الدين أبو المحاسن احمد " كه شرح حالش گذشت و صاحب اين شماره است " سروده است ذكر نموده و سپس به ترجمه بقيه خاندان راوندى بپردازيم .
1 - قصيده اى كه براى او به اصفهان نوشته است ( ديوان : 183 ) .
البين فرق بين جفنى والكرى والبين ابكانى نجيعا احمرا دمعى دم مذ صعدته حرقتي سلبته حمرته فسال مقطرا كالورد احمر ثم ان قطرته خلع الرداء وعاد ابيض ازهرا

[1] كذا و شايد در اصل " الهداة " بوده .
[2] كذا و صحيح " عبيدالله بن الحسن " .

164