عبد الرحمن بن عوف و برخى ديگر از صحابه خارج شدند تا پيامبر خدا ( ص ) را در خانهء امّ سلمه ملاقات كنند و مرا ديدند كه بر در خانه نشسته‌ام ، از من در بارهء پيامبر پرسيدند ، گفتم : اكنون بيرون مىآيد ، چيزى نگذشت كه پيامبر بيرون آمد و دست خود را بر پشت من زد و فرمود : بزرگ باشى اى پسر ابو طالب ! همانا تو پس از من با مردم با شش چيز مخاصمه مىكنى و آنها را مجاب مىسازى و در ميان قريش يكى از آنها وجود ندارد : تو نخستين آنان از نظر ايمان آوردن به خدا و پايدارترين آنها در انجام امر خدا و وفادارترين آنها نسبت به پيمان خدا و مهربانترين آنها به مردم و داناترين آنها به قضاوت و بهترين آنها در تقسيم ( بيت المال ) به طور مساوى و بافضيلتترين آنها نزد خداوند هستى .
همين حديث با سند ديگرى از جعفر بن محمد بن عبد الله بن موسى از امام كاظم ( ع ) و او از پدرانش به ما روايت شده است .

دعاى شش گروه مستجاب نمىشود

شش گروه ملعون هستند