من خلوت مىكرد و زنانش را از آنجا دور مىكرد و جز من كسى نمىماند و هر گاه كه او نزد من مىآمد تا در خانه‌ام با من خلوت كند ، فاطمه و هيچ يك از فرزندانم از خانه بيرون نمىرفتند و چون از او مىپرسيدم ، به من پاسخ مىداد و چون ساكت مىشدم و مسأله اى نداشتم او آغاز سخن مىكرد ، هيچ آيه اى از قرآن بر پيامبر نازل نشده مگر اينكه آن را بر من مىخواند و آن را به من املا مىكرد و آن را با خط خودم مىنوشتم و تأويل و تفسير و ناسخ و منسوخ و محكم و متشابه و خاص و عام آن را به من ياد مىداد و از خدا مىخواست كه فهم و حفظ آن را به من عطا كند و من از هنگامى كه پيامبر در حق من اين دعا را كرد ، نه آيه اى را از كتاب خدا و نه علمى كه به من ياد داده و من آن را نوشتم ، فراموش نكرده‌ام و چيزى از آنچه خدا به او آموخته بود از حلال و حرام و نه امر و نهى و نه كتابى كه به پيامبرى پيش از او نازل شده و در آن امر به اطاعت و نهى از معصيت شده ، وجود نداشت مگر اينكه به من ياد داد و من آن را حفظ كردم و حتى يك حرف را فراموش نكردم ، آنگاه دستش را به سينهء من گذاشت و از خدا خواست كه قلب مرا از علم و فهم و درك و نور پر كند و من گفتم : اى پيامبر خدا ، پدر و مادرم فداى تو باد از هنگامى كه در حق من اين دعا را كردى چيزى را فراموش نمىكنم و چيزى را كه نمىنويسم نيز از من فوت نمىشود ، آيا بيم آن دارى كه بعدها فراموش كنم ؟ فرمود : من از نسيان و جهل بر تو نمىترسم .
132 - زرارة بن اعين از امام باقر ( ع ) نقل مىكند كه امير المؤمنين ( ع ) فرمود : كسى كه همان كارى را كند كه با او كرده‌اند ، عوض داده است و كسى كه چند برابر دهد ، سپاسگزارى كرده است و هر كس سپاسگزارى كند بزرگوارى كرده است و هر كس بداند كه هر كارى كند در واقع به خود كرده است در نيكى كردن به مردم درنگ نمىكند و در دوستى با آنان در انتظار دوستى آنها نمىشود . از ديگران در بارهء آنچه به خود كرده اى و آبروى خود را با آن حفظ كرده اى ، انتظار تشكر نداشته باش و بدان كه كسى كه از تو حاجتى مىخواهد ، آبروى خود را در برابر تو حفظ نكرده است پس تو آبروى خود را از اينكه او را رد كنى حفظ كن .
133 - از امام باقر ( ع ) نقل شده كه فرمود : دنيا دست به دست مىگردد ، هر چه در دنيا از آن تو باشد ، در حالى كه تو ناتوان بودى به سوى تو آمده و هر چه به ضرر تو باشد ، در حالى به تو رسيده كه تو توانايى دفع آن را ندارى . سپس به دنبال اين سخن فرمود : هر كس از آنچه از دست داده مأيوس شود خودش را راحت كرده و هر كس به آنچه داده شده قانع باشد چشمش روشن مىشود .
134 - امام صادق ( ع ) مىفرمايد : زبان عربى را ياد بگيريد كه آن كلام خداست كه با آن با خلق خود سخن گفته است و دندانهاى خود را نظيف نگهداريد و انگشترها را در آخر انگشت قرار دهيد .