نمودند و به سوى كسانى رفتند كه عذرشان را نخواهند پذيرفت . به خدا سوگند كه ما شايستهء آنيم كه به آن كارهايى كه آنان كردند و مورد غبطهء ماست ، بنگريم و در آنها با آنان موافق باشيم و به آن كارهايى كه آنان كردند و ما از آن مىترسيديم نيز بنگريم و خود را از آن بازداريم ، پس ، از خدا بترس و در دل خود دو چيز را جاى بده : مىنگرى ، آنچه كه دوست دارى به هنگام ملاقات پروردگار با تو باشد ، آن را از پيش بفرست و مىنگرى آنچه كه بدت مىآيد كه موقع ملاقات پروردگار با تو باشد ، چيز ديگرى را با آن جايگزين ساز و به كالايى كه به پيشينيان ضرر كرده به اين اميد كه به تو ضرر نرساند روى مياور ، اى عمر از خدا بترس و درها را باز بگذار و گذشتن مردم از حاجبها را آسان كن و به مظلوم يارى نما و ظالم را رد كن .
آنگاه فرمود : سه چيز است كه در هر كس باشد ايمان او به خدا كامل است ، عمر دو زانو نشست و گفت : اى خاندان پيامبر بگوشم ، فرمود : آرى ، اى عمر ! كسى كه خوشنودى ، او را به باطل وارد نكند و خشم او را از حق بيرون نسازد و كسى كه وقتى قدرت پيدا كرد ، آنچه را كه از آن او نيست دست اندازى نكند . عمر قلم و كاغذ خواست و نوشت : بسم الله الرحمن الرحيم . اين چيزى است كه عمر بن عبد العزيز آن را به عنوان حق محمد بن على به او برمىگرداند ، يعنى فدك را .
65 - ابو عبيده حذّاء از امام باقر ( ع ) نقل مىكند كه فرمود : همانا مؤمن كسى است كه وقتى خوشنود شد خوشنوديش او را به گناه و باطل وارد نكند و وقتى خشمگين شد ، خشم او او را از گفتن سخن حق باز ندارد و مؤمن كسى است كه وقتى قدرت پيدا كرد قدرت او ، او را به تجاوز و دست اندازى به آنچه حق او نيست وادار نكند .
66 - فاطمه دختر امام حسين ( ع ) از پدرش نقل مىكند كه رسول خدا فرمود : سه خصلت است كه در هر كس باشد خصلتهاى ايمان در او كامل شده است : كسى كه وقتى خوشنود شد ، خوشنوديش او را به گناه و باطل نكشاند و وقتى خشمگين شد خشم او ، او را از حق بيرون نكند و وقتى قدرت يافت ، به آنچه مال او نيست دست درازى نكند .
67 - عبد الله بن سنان مىگويد : مردى نزد امام صادق ( ع ) صحبت از مؤمن كرد ، امام