برگشته بودم در كاظمين سيد صالح مذكور را ملاقات كردم كه از سامره مراجعت كرده عازم عجم بود پس شرح حال او را چنانكه شنيده بودم پرسيدم از آن جمله قضيه معهوده همه را نقل كرد مطابق آن وآن قضيه چنان است كه گفت در سنه هزار ودويست وهشتاد به اراده حج بيت الله الحرام از دار المرز رشت آمدم به تبريز ودر خانه حاجى صفر على تاجر تبريزى معروف منزل كردم چون قافله نبود متحير ماندم تا آنكه حاجى جبار جلودار سدهى اصفهانى بار برداشت به جهت طرابوزن تنها از او مالى كرايه كردم ورفتم چون به منزل اول رسيديم سه نفر ديگر به تحريص حاجى صفر على به من ملحق شدند يكى حاجى ملا باقر تبريزى حجه فروش معروف علماء وحاجى سيد حسين تاجر تبريزى وحاجى على نامى كه خدمت مىكرد پس به اتفاق روانه شديم تا رسيديم به ارزنة الروم واز آنجا عازم طربوزن ودر يكى از منازل ما بين اين دو شهر حاجى جبار جلودار به نزد ما آمد وگفت اين منزل كه در پيش داريم مخوف است قدرى زود بار كنيد كه بهمراه قافله باشيد چون در ساير منازل غالبا از عقب قافله بفاصله مىرفتيم پس ما هم تخمينا دو ساعت ونيم يا سه به صبح مانده به اتفاق حركت كرديم بقدر نيم يا سه ربع فرسخ از منزل خود دور شده بوديم كه هوا تاريك شد وبرف مشغول باريدن شد به طورى كه رفقا هر كدام سر خود را پوشانيده تند راندند من نيز آنچه كردم كه با آنها بروم ممكن نشد تا آنكه آنها رفتند من تنها ماندم پس از اسب پياده شده در كنار راه نشستم وبه غايت مضطرب بودم چون قريب ششصد تومان براى مخارج راه همراه داشتم بعد از تامل وتفكر بنا بر اين گذاشتم كه در همين موضع بمانم تا فجر طالع شود به آن منزل كه از آنجا بيرون آمديم مراجعت كنم واز آنجا چند نفر مستحفظ به همراه برداشته به قافله ملحق شوم در آن حال در مقابل خود باغى ديدم ودر آن باغ باغبانى كه در دست بيلى داشت كه بر درختان مىزد كه برف از آنها بريزد پس پيش آمد به مقدار فاصله كمى ايستاد وفرمود تو كيستى عرض كردم رفقا رفتند ومن ماندم راه را نمىدانم گم كرده ام فرمود به زبان فارسى نافله بخوان تا راه را پيدا كنى من مشغول نافله شدم بعد از فراغ از تهجد باز آمد وفرمود نرفتى گفتم والله راه را نمىدانم فرمود جامعه بخوان من جامعه را حفظ نداشتم وتا كنون حفظ ندارم با آنكه مكرر به زيارت عتبات مشرف شدم پس از جاى برخاستم وجامعه را بالتمام از حفظ خواندم باز نمايان شد فرمود نرفتى هستى مرا بىاختيار گريه گرفت گفتم هستم راه را نمىدانم فرمود عاشورا بخوان وعاشورا را نيز حفظ نداشتم وتا كنون ندارم پس برخاستم ومشغول زيارت عاشورا شدم از حفظ تا آنكه تمام لعن وسلام ودعاى علقمه را خواندم ديدم باز آمد وفرمود نرفتى هستى گفتم نه هستم تا صبح فرمود من حال ترا به قافله مىرسانم پس رفت وبر الاغى سوار شد وبيل خود را