دارد ; در اينجا « أمر » مفرد مضاف است ، و چون عهدى در كار نيست دلالت بر جمع دارد . قدر متيقّن از « امره » در اينجا نبوّت و علم و ولايت پيغمبر ( صلى الله عليه وآله و سلم ) است ; البته نبوّت پيامبر مخصوص به خود اوست ، ولى علم و ولايت پيامبر ( صلى الله عليه وآله و سلم ) به آل او منتقل شده است ، و قدر متيقّن از كلمه « امر » ولايت و حكومت مىباشد .
« وَعَيْبَةُ عِلْمِهِ » ( و صندوقچه و ظرف علم پيغمبرند . ) در اين كلام حضرت على ( عليه السلام ) علم پيغمبر را به چيزهاى با ارزش مثل طلا ، لباسهاى فاخر و امثال آن كه مردم آنها را حفظ و داخل صندوق مىگذارند تشبيه كرده است . بنابراين صندوق علم پيغمبراكرم ( صلى الله عليه وآله و سلم ) آل آن حضرت هستند ، و هر كسى طالب علوم پيامبر باشد - مطابق اين عبارت نهج البلاغه - بايد به سراغ آل پيامبر برود .
« وَمَوْئِلُ حِكَمِهِ » ( و مرجع حكمت هاى پيغمبرند . ) « حِكَمِهِ » وَ « حُكْمِهِ » هر دو صحيح است ، اگر « حِكَم » باشد جمع « حِكْمت » است يعنى مطالب محكم و پايدار ، و اگر « حُكْم » باشد ممكن است مراد حكم حكومتى باشد ; پيغمبراكرم ( صلى الله عليه وآله و سلم ) احكامى را از طرف خدا بيان مىفرمودند ، و احكامى را هم به عنوان اين كه حاكم و والى مسلمين بود بيان مىكردند ، احكامى را نيز در مقام قضاوت صادر مىكردند ; احكامى را كه از طرف خدا بيان مىكردند احكام اللّه مىباشند ، و احكامى كه به عنوان حاكميت بوده احكام حكومتى مىباشند ، و احكامى را كه در مقام قضاوت بيان مىكردند احكام قضائى مىنامند . « موئِل » يعنى محلّ مراجعه .
بنابراين معناى سخن حضرت اين است كه مرجع و محلّ رجوع احكام يا حكمت هاى پيغمبر ( صلى الله عليه وآله و سلم ) آل او هستند .

629