آن گناهان مىريزد . وقتى كه دست راست و دست چپ را شستى ، گناهانى را كه به وسيله هر دو دست انجام داده اى مىريزد ; و وقتى كه پاها را مسح كشيدى ، خداوند گناهانى را كه به وسيله رفتن انجام داده شده مىريزد .
در هر صورت اين قسمت از روايت راجع به وضو است و بعد از آن هم راجع به نماز است كه فعلا نقل نمىكنم ، الآن آنچه در رابطه با حج و عمره است براى برادران و خواهران مىخوانم .
در اينجا حضرت رسول ( صلى الله عليه وآله و سلم ) مىفرمايد : وقتى كه شما به سفر حج توجّه كرديد و سوار راحله خودتان شديد ( يعنى شتر يا ماشين يا هواپيمايى كه مىخواهد شما را ببرد ) هر پايى كه شترتان برمى دارد و روى زمين مىگذارد ، خداوند يك حسنه براى شما مىنويسد و يك سيئه از نامه عملتان محو مىكند . حالا اين را بايد با حركت اتومبيل و هواپيما تطبيق داد . « فاذا احرمت و لبّيت . . . » وقتى كه لباس احرام پوشيدى و لبيك گفتى ، در مقابل هر تلبيه ده حسنه براى تو نوشته مىشود و ده سيئه از نامه عملت محو مىگردد . « فاذا طفت بالبيت اسبوعاً . . . » وقتى خانه خدا را هفت دور طواف كردى ، اين طواف يك پيمان بين تو و خداست كه فراموش شدنى نيست و خدا در اثر اين پيمان ديگر تو را عذاب نمىكند .
« فاذا صلّيت عند المقام ركعتين . . . » وقتى كه نزد مقام ابراهيم دو ركعت نماز را خواندى ، خداوند ثواب دو هزار ركعت نماز قبول شده به تو عنايت مىكند . وقتى سعى صفا و مروه را انجام دادى ، خدا تفضلا ثواب آن انسانى را كه پاى پياده از شهرش براى حج آمده است به تو مىدهد - هرچند تو سواره آمده باشى - و نيز مانند مزد كسى كه هفتاد بنده را آزاد كرده باشد .
وقتى كه وقوف به عرفات كردى تا غروب شمس ، اگر گناهان تو به اندازه ريگهاى بيابان عالج و كف درياها باشد ، خدا مىبخشد . وقتى رمى جمره مىكنى ، هر سنگريزه اى كه مىزنى ده حسنه دارد . وقتى سرت را مىتراشى ، به عدد هر

580