4 - « وَآجَال تُفْنِيهِمْ » ( و اجلهايى كه آنها را نابود مىكنند . ) هر كسى اجلى و مدّتى دارد كه وقتى آن مدّت تمام شود خواهى نخواهى بايد از اين دنيا برود ، و معلوم است كه اجل افراد از قدرت آنان بيرون است و از نشانه هاى قدرت الهى است .
5 - « وَاَوْصَاب تُهْرِمُهُمْ » ( و بيماريهاى پير كننده اى كه به آنان مىرسد . ) « اوصاب » جمع « وَصَب » به معناى مرض و سختى است ، يعنى مشقت هايى كه انسان را پير مىكند . انسان تحت تأثير حوادث و گرفتاريهاست كه بالاخره پير مىشود ; زيرا همه وجود ما وابسته است .
البته وابستگى ما به آمريكا و شوروى نيست وابستگى ما به نعمت هاى خدايى و به خداست ، نه وابستگى به انسانهاى ديگر كه مانند ما هستند و يا از ما فقيرترند . حضرت على ( عليه السلام ) مىفرمايد : « لاتكن عبد غيرك و قد جعلك اللّه حرّاً » ( 1 ) خودت را بنده ديگران قرار نده در حالى كه خدا تو را آزاد قرار داده است .
6 - « وَأَحْدَاث تَتَابَعُ عَلَيْهِمْ » ( و حوادث و امور تازه اى كه پى درپى بر آنها وارد مىشود . ) جهان همه اش تازه است ، حوادث انسان را فرو مىگيرند و بر او احاطه دارند ، و همه آنها هم آيات قدرت حق هستند .
به طور كلّى وظيفه پيامبران اين است كه آيات قدرت حق را به مردم بنمايانند ، و از جمله آيات هم اينهايى بود كه ذكر كرديم .
والسّلام عليكم و رحمة الله و بركاته

1 - نهج البلاغه ، نامه 31

443