بسم الله الرحمن الرحيم « فَجَهِلُوا حَقَّهُ ، وَاتَّخَذُوا الاَْنْدَادَ مَعَهُ ، وَاجْتَالَتْهُمُ الشَّيَاطِينُ عَنْ مَعْرِفَتِهِ ، وَاقْتَطَعَتْهُمْ عَنْ عِبَادَتِهِ ، فَبَعَثَ فِيهِمْ رُسُلَهُ » حضرت اميرالمؤمنين ( عليه السلام ) بعد از آن كه خلقت حضرت آدم و رانده شدن او از بهشت به واسطه وسوسه شيطان را بيان كردند مىفرمايد :
رسالت انبيا « وَاصْطَفَى سُبْحَانَهُ مِنْ وَلَدِه اَنْبِيَاءَ » ( و خداى تبارك و تعالى از اولاد آدم پيامبرانى را برگزيد . ) « نبىّ » اصلش « نبيئ » بر وزن فعيل بوده يعنى آورنده خبر .
« اَخَذَ عَلَى الْوَحْىِ مِيثَاقَهُمْ ، وَعَلَى تَبْلِيغِ الرِّسَالَةِ اَمَانَتَهُمْ » ( خداوند از پيامبران پيمان گرفت كه آنچه را بر ايشان وحى مىكند به بندگان خدا برسانند . ) در حقيقت رسالت امانتى است كه خداوند متعال نزد پيامبران گذاشته است .
رسول به معنى فرستاده است و اينجا اختلاف است كه فرق بين رسول و نبىّ چيست ؟ معمولا مىگويند نسبت بين آنها عام و خاص مطلق است ، يعنى

421