مى دهند ، و لذا مىبينيم فقها فرموده اند : در نكاح دائم اگر اصلا مهر هم ذكر نشود عقد صحيح است . اما در معامله كه يك چيزى را آدم مىخواهد بخرد يا بفروشد ، اگر پولش را معيّن نكند معامله باطل است ; پس اگر در ازدواج مسأله خريد و فروش بود بايد عقد بى مهر باطل باشد ، كه مىبينيم باطل نيست ، ولى در متعه يعنى در ازدواج موقّت مهر جزء ركن عقد است ، در ازدواج موقّت بايد هم مهر معيّن بشود و هم مدّت ، و بايد مدّت خيلى دقيق معيّن بشود ، مثلا يك روز ، يك ماه ، يك سال و يا ده سال ، امّا در ازدواج دائم كه اساس زناشويى و همسرى و زندگى است - ازدواج موقّت يك امر ضرورى در شرايط غير عادى است - مهر ركن نيست ، و در حقيقت اين مهر يك احترامى است به دختر ، و يك پيش كشى است كه به او مىدهند ، و بدون آن هم عقد صحيح است ، منتها بعد از انجام عمل زناشويى مهرالمثل را دختر طلبكار مىشود ، حالا اگر بخواهد نگيرد مىتواند ، منظور اين است كه مهر ركن عقد به حساب نمىآيد .
بنابراين در مهر نبايد سخت گيرى كرد ، مگر اين كه انسان به دلايلى به پسر اطمينان نداشته باشد و بخواهد به اصطلاح با اين كار ريش پسر را گرو داشته باشد كه اين مسأله ديگرى است ، گرچه در بسيارى موارد هم كارساز نيست .
در اينجا تذكّر اين نكته لازم است كه داشتيم نهج البلاغه مىخوانديم و در ذهن من هم نبود كه مسأله ازدواج را مطرح كنم ، اما از عبارت « و تناسل الذّرّيّة » كم كم وارد مسأله ازدواج شديم .
خداى تبارك و تعالى آدم را از بهشت آورد به اين دنيايى كه « دار البليّة » خانه امتحان و آزمايش است ، « و تناسل الذّرّيّة » و خانه توالد و زادن اولاد و نوه و نتيجه است ، دنياى زاد و ولد است . اين تناسل ذريّه هم خودش يكى از بزرگترين امتحانهاست و يكى از راههاى امتحان همين است .
اگر شما چند تا دختر و چند تا پسر داشته باشيد و اينها را خوب تربيت

413