درختان باغ بى ممانعت بخور ، امّا از درخت « معرفت نيك و بد » زنهار نخورى ; زيرا روزى كه از آن خوردى هرآينه خواهى مرد » به اصطلاح گفت : سراغ درخت عقل و تميز نرو . حالا من صحت و سقمش را كار ندارم . و در باب سوّم مىگويد : « و مار از همه حيوانات صحرا كه خداوند خدا ساخته بود هوشيارتر بود و به زن گفت : آيا خدا حقيقت گفته است كه از همه درختان باغ نخوريد ؟ زن به مار گفت : از ميوه درختان باغ مىخوريم ، لكن از ميوه درختى كه در وسط باغ است خدا گفت از آن نخوريد و آن را لمس مكنيد مبادا بميريد ، مار به زن گفت : هرآينه نخواهيد مرد بلكه خدا مىداند در روزى كه از آن بخوريد چشمان شما باز شود و مانند خدا عارف نيك و بد خواهيد بود ، و چون زن ديد آن درخت براى خوراك نيكوست و به نظر خوش نما و درختى دل پذير و دانش افزا ، پس از ميوه اش گرفته بخورد و به شوهر خود نيز داد و او خورد ، آنگاه چشمان هر دوى ايشان باز شد و فهميدند كه عريانند ، پس برگهاى انجير به هم دوخته سترها براى خويشتن ساختند » .
ظاهر قرآن در سوره اعراف اين است كه آنها لباس داشتند و لباسشان ريخت ، اما ظاهر تورات اين است كه : « آدم و زنش هر دو برهنه بودند و خجلت نداشتند و بعد از خوردن از آن درخت فهميدند كه عريانند » به هرحال تورات مىگويد : « خداوند خدا او را از باغ عدن بيرون كرد تا كار زمينى را كه از آن گرفته شده بود بكند » .
عمده تفاوتى كه بين تورات و قرآن هست اين است كه در تورات نامى از شيطان نيست و به جاى آن مار ذكر شده است ، و از طرفى اين كه ملائكه مأمور شدند براى آدم سجده كنند و شيطان تخلّف كرد مطرح نيست ، و بهشت را هم تعبير كرده است كه باغى در عدن بوده است .
نكات قابل ذكر ديگرى در داستان حضرت آدم ( عليه السلام ) يكى از مسائل مورد بحث اين است كه اگر شيطان از بهشت رانده شد و آدم و

364