معمولى كه آبستن هستند دائمى نيستند ، ولى اين باد دائماً وجود داشت . « ادام مُربّها » يعنى خداوند ادامه داد ملازم بودن اين باد را با آب ، يعنى اين باد با آب همواره دوام داشت ، مثل بادهاى دنيا نبود كه گاهى بوزد و گاهى بايستد . اين نيروى محرّكه هيچ وقت وقوف و وقفه نداشت ، دائماً آب را به هم زد تا اين كه كف درست شد ; و عرض كردم كه ممكن است مراد از باد همان نيروى محرّكه اى باشد كه آبها را به هم مىزند - مثل نيروى گريز از مركز و يا نيروى گريز به مركز - و ممكن است كه واقعاً باد بوده است ، ولى نه از سنخ بادهاى معمولى . به هرحال نيرويى بوده است كه اين مادّه مذاب را به حركت درآورده است .
تمايز اين باد با بادهاى معمولى شناخته شده « وَأَعْصَفَ مَجْرَاهَا » ( و خداوند جريان اين باد را تند و سخت قرار داده است . ) « مجرى » اسم مكان و همچنين مصدر است كه اينجا به معناى مصدرى مىباشد .
اين باد از بادهاى معمولى دنيا نيست ، زيرا بادى است كه مىخواهد از آن آسمانها و زمين خلق شود و مادّه مذاب را به حركت آورد .
« وَأَبْعَدَ مَنْشَأَهَا » ( و مبدأ اين باد هم معلوم نيست و خيلى دور بوده است . ) « منشأ » اسم مكان است ، بادهاى معمولى را مىگويند مثلاً از شمال ايران شروع شد تا شمال تركيه ادامه داشت ، اما اين باد از آن بادهايى است كه مبدأ اوّلى آن به اراده خدا مىرسد و خدا مبدأ و محل نشو و نموّ آن را دور قرار داده است . حالا بادى به اين عظمت چه نقشى دارد ؟ نقش آن اين است كه اين باد آب را به هم بزند و به حركت درآورد .

261