شدم ياريم كنيد . يحيى گفت : روايت شده كه حضرت رسول اكرم صلَّى الله عليه و آله فرمود : اگر من مبعوث نمىشدم عمر مبعوث مىشد . حضرت جواد عليه السّلام فرمود : كتاب خدا راستگوتر از اين حديث است خدا در قرآن مىفرمايد : * ( وَإِذْ أَخَذْنا مِنَ النَّبِيِّينَ مِيثاقَهُمْ وَمِنْكَ وَمِنْ نُوحٍ ) * يعنى و زمانى را به ياد آورد كه خدا از پيامبران و از تو و از نوح پيمان گرفت پس خدا - كه - از پيامبران ميثاق و پيمان گرفته چگونه ممكن است پيمان خود را عوض كند ؟ و - نيز - پيامبران لحظه اى براى خدا شريك قرار نداده‌اند ، چگونه خدا به پيامبرى مبعوث مىكند كسى را كه اكثر روزگارش را به خدا شرك ورزيده است ؟ و - نيز - رسول خدا فرمود : من نبوت يافتم در حالى كه آدم بين روح و جسد قرار داشت .
يحيى بن اكثم گفت : و روايت شده كه پيامبر فرمود : وحى از من قطع نشد مگر اينكه گمان كردم به آل خطَّاب فرود آمده است ، حضرت فرمود : و اين نيز محال است زيرا كه جايز نيست پيامبر در پيامبرى خود شك و ترديد كند خدا مىفرمايد : * ( الله يَصْطَفِي مِنَ الْمَلائِكَةِ رُسُلًا وَمِنَ النَّاسِ ) * يعنى خدا از فرشتگان و انسانها پيامبرى را برمىگزيند ، چگونه ممكن است پيامبرى ، منتقل شود از كسى كه به پيامبرى برگزيده شده به كسى كه به خدا شرك ورزيده است . يحيى بن اكثم گفت : روايت شده كه پيامبر فرمود : اگر عذاب نازل شود كسى جز عمر از آن نجات نمىيابد ؟
حضرت فرمود : و اين نيز محال است زيرا كه خداى تعالى مىفرمايد : * ( وَما كانَ الله لِيُعَذِّبَهُمْ وَأَنْتَ فِيهِمْ وَما كانَ الله مُعَذِّبَهُمْ وَهُمْ يَسْتَغْفِرُونَ ) * يعنى خدا ايشان را عذاب نمىكند در حالى كه تو در بين ايشان هستى ، و خدا ايشان را عذاب نخواهد كرد در حالى كه از گناهان خود طلب مغفرت مىكنند ، پس خدا خبر داده است كه : احدى را مادام كه پيامبر با مردم است و مادام كه از خدا طلب مغفرت مىكنند عذاب نمىكند .
4 - عيون اخبار الرضا : بزنطى گفت : نامه حضرت رضا عليه السّلام را به حضرت جواد خواندم [ مرقوم فرموده بود ] اى ابا جعفر به من چنين رسيده كه وقتى سوار مىشوى [ كه بيرون بروى ] خادمان ، تو را از در كوچك بيرون مىآورند و اين عمل ايشان ناشى از بخلى است كه دارند و نمىخواهند احدى از تو مالى را دريافت كند . به حقى كه بر تو دارم از تو مىخواهم ورود و خروجت جز از در بزرگ نباشد و وقتى بيرون مىآيى طلا و نقره همراهت باشد ، و نيز كسى از تو چيزى نخواهد مگر اينكه به او عطا كنى ، اگر بخواهى به عموهايت نيكى كنى كمتر از پنجاه دينار نده و در پرداخت بيشتر از آن ، اختيار با خودت مىباشد و اگر يكى از عمّه هايت از تو چيزى خواست كمتر از بيست و پنج دينار به وى عطا نكن و پرداخت بيشتر به اختيار خودت مىباشد ، من مىخواهم خدا مرتبه تو را بالا ببرد ، پس انفاق كن و از صاحب عرش از تنگ دستى واهمه نداشته باش .

377