فراهم ساخته ، نامبرده نويسندهء برجسته و ممتازى بوده كه در ميان اهل زمان طرز نگارش او ضرب المثل بوده ، داراى دين ثابت و استوار و ملتزم طريق مستقيم بوده ، در كتاب خود « جامع الاصول في احاديث الرسول » اين روايت را از زيد بن ارقم - يا - ابى سريحه ( شعبه - اين ترديد را نموده ) نقل كرده كه : رسول خدا صلَّى اللَّه عليه و آله فرمود :
من كنت مولاه فعلى مولاه ، ترمذى اين روايت را با بررسى در اسنادش روايت كرده و آنرا از شافعى ( پيشواى شافعيان ) در كتاب خود « النهايه » جلد 4 ص 246 حكايت نموده .
238 - ابو الحجاج - يوسف بن محمّد بلوى - مالكى - مشهور به ( ابن الشيخ ) متوفاى حدود 605 ، مؤلَّف كتاب « الف با » ، اين كتاب نموداريست از مجامع فضل و ادب سرشار او ، زركانى در جلد 3 « الاعلام » ص 1184 او را ذكر نموده - لفظ او در مجلد دوم - ( الغدير ) در شعراى قرن اول پيرامون ابيات أمير المؤمنين عليه السّلام خواهد آمد .
239 - تاج الدّين - زيد بن حسن بن زيد كندى - ابو اليمن بغدادى - در بغداد ولادت و در آنجا پرورش يافته ، سپس بشام منتقل و در آنجا اقامت گزيده و در سال 613 درگذشته ، ابن اثير در جلد 12 « كامل » ص 130 گويد :
نامبرده در نحو و لغت پيشوا بوده و در حديث داراى اسناد عالى است و فنون بسيار و علوم متنوّع را دارا بوده ، حديث مناشدهء رحبه باسناد او و بلفظ عبد الرحمن بن ابى ليلى خواهد آمد .
240 - شيخ على بن حميد قرشى متوفاى 621 ، نامبرده - حديث غدير را در « شمس الاخبار المنتقى من كلام النبى المختار » ذكر نموده ، چنانكه در ص 98 گذشت ، و لفظ او در مفاد حديث خواهد آمد .
241 - ابو عبد اللَّه - ياقوت بن عبد اللَّه - نژاد او رومى است و حموّى المولد است : مسكن او در بغداد بوده ، نامبرده در كودكى اسير شده و در بغداد مرد تاجرى او را خريده ، در سال 626 درگذشته ، كتاب « معجم البلدان » و « معجم الادبآء »

193