195 - حافظ - عبد الملك بن ابى عثمان - ابو سعد نيشابورى - مشهور به ( خركوشى ) [1] متوفاى 407 ، ذهبى در ( عبر ) شرح حال او را ثبت و از قول حاكم گويد : جامعتر از او از حيث علم و زهد و تواضع و ارشاد بسوى خداوند نديدم ، حديث تهنيت از او بدو طريق خواهد آمد .
196 - حافظ - احمد بن عبد الرحمن بن احمد - ابو بكر فارسى - شيرازى متوفاى 407 / 411 ؛ ذهبى در جلد 3 « تذكره » صفحهء 267 شرح حال او را ثبت و دربارهء او چنين گويد : حافظ ، پيشوا ، محيط و جولانگر ( در احاديث ) ، و از ابى الفرج بجلى حكايت نموده كه او را : موصوف بصدق و حفظ كه در اين رشته بسيار نيكو از عهده بر آمده ذكر نموده است ، حديث از ابن عباس را در آياتى كه از قرآن درباره على عليه السّلام نازل شده ، با بررسى در اسناد روايت نموده ، حديث منسوب باو در صفحه 99 گذشت ، و در مورد آيهء تبليغ نيز خواهد آمد 197 - حافظ - محمّد بن احمد بن محمّد بن سهل - ابى الفتح بن ابى الفوارس ( جدّ او - سهل - كنيه اش ابو الفوارس بوده ) - در سال 338 متولد و در 412 وفات يافته ، خطيب در جلد 1 تاريخش صفحهء 352 شرح حال او را ثبت و دربارهء او چنين مينگارد :
بسيار نوشته و گردآورده و داراى قوهء حفظ و معرفت و امانت و ثقه بوده و مشهور بصلاحيت است ، و مردم از روى تشخيص و انتخاب او احاديثى را كه از اساتيد بدست آورده استنساخ و نوشته‌اند ، روايت او در حديث تهنيت خواهد آمد .
198 - حافظ - احمد بن موسى بن مردويه - اصفهانى - ابو بكر متوفاى 410 ، ذهبى در جلد 3 « تذكره » صفحه 252 او را ذكر نموده و دربارهء او چنين نگاشته : حافظ داراى دقت نظر و علَّامه ، در رشتهء بررسى احاديث و جمع آن ثابت قدم و داراى بصيرت بحال رجال حديث و تحقيق او بسيار و داراى تصانيف نمكين و مطلوب ميباشد ، حديث منسوب باو در صفحات 40 و 84 و 86 و 99 و 100 گذشت ، و روايت او در داستان ركبان و در مورد آيهء اكمال دين و در حديث تهنيت خواهد آمد .

[1] كوچه ايست در شهر نيشابور .

178