و 83 و 86 و 92 و 94 و 97 و 99 و 103 و 107 و 109 و 119 مراجعه نمائيد ، و روايت او در حديث مناشده بلفظ زيد بن يثيع باسناد صحيح كه رجال آن همگى ثقه هستند خواهد آمد .
181 - احمد بن جعفر بن محمّد بن سلم ، ابو بكر حنبلى ، صاحب مسند كبير ، متوفاى 365 ، ابن كثير در جلد 11 تاريخش ص 283 گويد : نامبرده ثقه است ، نزديك نود سال زندگى كرده ، حديث او باسناد صحيح و رجال ثقه در صفحهء 120 گذشت ، 182 - ابو بكر - احمد بن جعفر بن حمدان بن مالك قطيعى [1] ( در سن 96 سالگى در سال 367 وفات يافته ) ، خطيب در جلد 4 تاريخش ص 74 شرح حال او را نگاشته و از ابن مالك حكايت نموده كه : نامبرده استادى بوده با صلاحيت و از ديگرى حكايت نموده كه : نامبرده متصف بصدق بوده ، و از برقانى حكايت نموده كه : قسمتى از نوشتجات او در آب غرق و تلف شد و او آنقسمت را از نوشته اى استنساخ كرد كه ( ميگفتند ) مسموعات او در آن نبوده ، و بهمين مناسبت او را مورد نكوهش قرار دادند ، و گر نه ، نامبرده ثقه است و ابن كثير در جلد 11 تاريخش ص 293 نوشته كه : نامبرده ثقه و داراى حديث بسيار است ، و حاكم در « مستدرك » و ذهبى در تلخيص خود صحت حديث او را تصريح نموده‌اند ؛ حديث مناشدهء در رحبه بطريق او از عبد الرحمن بن ابى ليلى و ابى الطفيل باسناد صحيح و رجالى كه همگى ثقه هستند ، خواهد آمد ، و حاكم در جلد 3 « مستدرك » ص 132 گويد : خبر داد ما را ، ابو بكر احمد بن جعفر بن حمدان قطيعى در بغداد از اصل نوشتهء خود ، حديث از عبد اللَّه بن حنبل و او از پدرش - از يحيى بن حماد از ابو عوانه - از ابو بلج از - عمرو بن ميمون كه گفت : من نزد عبد اللَّه بن عباس نشسته بودم : در اين هنگام نه گروه بر او وارد شدند . . . تا آخر حديث مذكور در ص 95 ، و اسناد آن صحيح و رجال آن همگى ثقه هستند .

[1] منسوب به « قطيعة الرقيق » است كه محله ايست در بالاترين قسمت غربى بغداد .

174